Burdajny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =       
 
  |dopełniacz wsi        =       
  |zdjęcie              =  Burdajny. Tradycyjny om podcieniowy sprzed 1945 roku.jpg
+
  |zdjęcie              =  Burdajny. Tradycyjny dom podcieniowy sprzed 1945 roku.jpg
  |opis zdjęcia          = Burdajny. Tradycyjny om podcieniowy sprzed 1945 roku
+
  |opis zdjęcia          = Burdajny. Tradycyjny dom podcieniowy sprzed 1945 roku
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  

Wersja z 10:20, 27 cze 2014

Burdajny

Burdajny. Tradycyjny dom podcieniowy sprzed 1945 roku
Burdajny. Tradycyjny dom podcieniowy sprzed 1945 roku
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Godkowo
Liczba ludności (2010) 61
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Burdajny
Burdajny
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Burdajny
Burdajny
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Burdajny (niem. Bordehnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 61 mieszkańców.


Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 3 km na zachód od Godkowa, przy drodze wojewódzkiej nr 513.

Dzieje miejscowości

Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z 31 lipca 1327 roku. Występowała wówczas pod nazwą Bordeyn, a później Burdeyn i Burdayn.W 1419 roku była siedzibą komornictwa krzyżackiego. Pod koniec XV wieku przy wspomnianym komornictwie założona została wieś czynszowa. Na zachód od wsi miał wznosić się zamek krzyżacki. Na początku XV stulecia w Burdajnach działała karczma, a obszar ówczesnej osady obejmował 10 łanów. W latach 40. XVI wieku we wsi pojawili się również holenderscy koloniści. 31 stycznia 1527 roku Burdajny, Grądki Wielkie,Skowrony, Miłosna,Plajny i Robity zostały zapisane przez Albrechta Hohenzollerna Henrykowi Clauszon z Alckmar i Tomaszowi Lorentzowi z Sankt Martin w północnej Holandii. Umowa miała obowiązywać przez rok. W Burdajnach istniał kościół, ale nieznane są okoliczności, jakie doprowadziły do jego zniszczenia lub rozebrania. Wojny szwedzkie w XVII stuleciu doprowadziły do wyludnienia i częściowego zniszczenia wsi. W 1785 roku Burdajny jako wieś na prawie chełmińskim składała się z 23 budynków mieszkalnych. Wchodziła wówczas w skład królewszczyzn. W latach 1807-1812 Burdajny "gościły' wojska francuskie, które w znacznym stopniu przyczyniły się do upadku wsi.

Gospoda w Burdajnach. Okres międzywojenny

W 1875 roku miejscowość była zamieszkana przez 215 osób. Po zakończeniu I wojny światowej największym gospodarzem był niejaki Rudol Taube 967 ha). W 1925 roku Burdajny składały się z 36 budynków mieszkalnych i liczyły 197 mieszkańców. Wszyscy byli ewangelikami, których parafia znajdowała się w Osieku. W Burdajanach działała szkoła, a w czasie żniw także przedszkole. August Madsack był właścicielem lokalnej mleczarni i serowni. Ostatnim przedwojennym wójtem Burdajn był Fritz Kunkel. Niejaki Kurt Prowe prowadził natomiast miejscową gospodę Pod Trzema Lipami. Koło gospody istniała również stacja benzynowa. W czasie II wojny światowej w Burdajnach mieszkali pracujący we wsi francuscy robotnicy przymusowi. Na początku lutego 1945 roku w pobliżu miejscowości toczyły się ciężkie walki. Burdajny znacznie ucierpiały. Po 1945 roku zaczęli przybywać pierwsi polscy osadnicy.

Wieś upodobały sobie szczególnie białe bociany, które założyły we wsi kilkanaście gniazd. W miejscowości działa świetlica wiejska.



Zabytki


Bibliografia

  1. Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
  2. Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020 [data dostępu: 5.05.2014]
  3. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.05.2014]
  4. Lech Słodownik, Burdajny [data dostępu: 5.05.2014]
  5. Baza Gniazd Bociana Białego] [data dostępu: 5.05.2014]


Przypisy