Gubławki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zabytki) |
|||
| Linia 53: | Linia 53: | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, ''Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.<br/> | Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, ''Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.<br/> | ||
Wersja z 13:17, 24 lis 2014
| Gubławki | |
| | |
 Dwór w Gubławkach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Zalewo |
| Sołectwo | Wieprz |
| Liczba ludności (2010) | 128 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Gubławki | |
| Położenie na mapie Polski  Gubławki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Gubławki (niem. Gablauken) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1975 wieś wchodziła w skład powiatu morąskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 128 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Wieprz, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Stefan Ciechanowski[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad jeziorem Jeziorak, 14 km na południe od Zalewa.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości wywodzi się z języka pruskiego. Stanowi połączenie imienia Guby ze słowem lauken oznaczającym pole. Miejscowość została założona w roku 1392 przez polskich osadników pochodzących ze szlacheckiego rodu Przyjemskich herbu Rawicz. Po Przyjemskich kolejnym właścicielem wsi został August von Dovgerloch. Od 1660 do 1747 roku Gubławki razem z Wieprzem stanowiły część dóbr należących do rodu Jaskich mających swą siedzibę w pobliskim Jaśkowie.
W 1880 roku majątek został zakupiony przez Karla Fincka von Finckensteina, który wybudował w Gubławkach rezydencję. Dwór miał służyć zarządcy dóbr i jego rodzinie. We wnętrzu znajdowały się spiżarnia, pomieszczenia kuchenne, jadalnia, biura zarządcy, pokoje mieszkalne, sypialnie oraz pokoje gościnne. Całości dopełniały dwa ogrody oraz zabudowania gospodarczo-inwentarskie, m.in. stajnia, powozownia, obora, świniarnia. W sąsiedztwie dworu zlokalizowano domy dla robotników i oficjalistów. W 1912 roku, po śmierci Karla Finckensteina, w Gubławkach mieszkała jego małżonka Helene. Ostatnim właścicielem majątku był syn Karla i Helene, Hans Joachim, który odziedziczył Gubławki w 1925 roku.
Po wojnie majątek został przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne Gubławki. Obecnie dwór stoi niezamieszkały.
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych w następujących latach wynosiła:
- 1782 – 16 domów
- 1858 – 85 osób, 5 domów
- 1939 – 103 osoby
Zabytki
- dwór w Gubławkach wzniesiony na początku XX wieku.
Do czasów dzisiejszych zachowały się pozostałości parku oraz fragmenty podwórza gospodarczego
Przypisy
- ↑ zalewo.bil-wm.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
zalewo.f117.pl, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]
