Kosakowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zabytki) |
|||
Linia 49: | Linia 49: | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
− | *Drewniana dzwonnica przebudowywana na przestrzeni XVI-XIX stulecia | + | *Drewniana dzwonnica przebudowywana na przestrzeni XVI-XIX stulecia; miejscowy kościół został zniszczony w czasie najazdu tatarskiego w roku 1657 - nie został już odbudowany |
*Dawna kuźnia z XIX stulecia | *Dawna kuźnia z XIX stulecia | ||
<br/> | <br/> |
Wersja z 11:23, 12 kwi 2014
Kosakowo | |
| |
Zabytkowa dzwonnica kościelna w Kosakowie
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | kętrzyński |
Gmina | Srokowo |
Liczba ludności (2010) | 232[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kosakowo (niem. Marienthal) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 232 mieszkańców (łącznie z Lipowem). W skład sołectwa wchodzą wsie: Kosakowo, Lipowo, Łęsk, Wikrowo i Wólka Jankowska. Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Zenon Rutkowski[2].
Położenie
Miejscowość leży w odległości 4 km od Srokowa.
Dzieje miejscowości
Miejscowość powstała w 1387 roku jako wieś czynszowa na prawie chełmińskim, obejmująca obszar 50 łanów. W 1657 roku wieś została doszczętnie zniszczona przez Tatarów. Spalony został również miejscowy kościół. Na początku kolejnego stulecia miejscowość została spustoszona przez epidemię dżumy. W 1710 roku doprowadziła ona do śmierci 13 mieszkańców. W 1785 roku miejscowość składała się z 35 domów. W 1817 roku 223 mieszkańców żyło w 43 domostwach. W 1909 roku wzniesiony został budynek jednoklasowej szkoły. U progu II wojny światowej Kosakowo było zamieszkane przez 429 osób. W czasie wojny w Kosakowie i okolicach przebywali polscy robotnicy przymusowi. Po 1945 roku jeden z nich - Nikodem Błażewicz został pierwszym powojennym sołtysem wsi. W roku 1949 do miejscowej szkoły uczęszczało 56 uczniów. W 1954 roku miejscowość była siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej, którą zniesiono trzy lata później. W 1970 roku miejscowość była zamieszkana przez 170 osób. W tym czasie w Kosakowie działała ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz punkt biblioteczny. W 1973 roku w skład sołectwa Kosakowo w gminie Srokowo wchodziło pięć miejscowości.
Miejscowość ma charakter typowej wsi rolniczej. Jednak coraz chętniej mieszkańcy decydują się na prowadzenie gospodarstw agroturystycznych. W Kosakowie działa Koło Gospodyń Wiejskich w Kosakowie; istnieje również świetlica wiejska. W centrum wsi znajduej się staw zarybiany przez mieszkańców.
Zabytki
- Drewniana dzwonnica przebudowywana na przestrzeni XVI-XIX stulecia; miejscowy kościół został zniszczony w czasie najazdu tatarskiego w roku 1657 - nie został już odbudowany
- Dawna kuźnia z XIX stulecia
Bibliografia
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
- Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 15.03.2014]
- Ciekawe Mazury.pl [data dostępu: 15.03.2014]
- Gmina Srokowo i okolice [data dostępu: 15.03.2014]
- Historia wsi Kosakowo [data dostępu: 15.03.2014]
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ Łącznie Kosakowo i Lipowo.
- ↑ http://bip.warmia.mazury.pl/srokowo_gmina_wiejska/128/Solectwa_i_Soltysi/ [data dostępu: 5.03.2014]