Rodnowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 33: | Linia 33: | ||
Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, [[Burkarty]], [[Kicina]] i [[Wojtkowo]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Zofia Bajdan]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, [[Burkarty]], [[Kicina]] i [[Wojtkowo]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Zofia Bajdan]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
+ | {{Galeria|Nazwa=Rodnowo|wielkość=290|pozycja=right | ||
+ | |File:Rodnowo. Plebania.jpg|Rodnowo. Plebania | ||
+ | }} | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 11 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]]. Na wschód od wsi znajduje się staw [[Świdnik (Porąbek)]] (13,5 ha), zaś na północ – [[Żmije Bagno (Smólne Bagno)]]. | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 11 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]]. Na wschód od wsi znajduje się staw [[Świdnik (Porąbek)]] (13,5 ha), zaś na północ – [[Żmije Bagno (Smólne Bagno)]]. | ||
Linia 38: | Linia 41: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono we wsi kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem kościół był siedzibą [[parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej]], a następnie – [[parafia pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie|rzymskokatolickiej]]. | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono we wsi kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem kościół był siedzibą [[parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej]], a następnie – [[parafia pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie|rzymskokatolickiej]]. | ||
− | + | ||
Szkoła powstała przy kościele po 1525 roku, w 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w 1946 roku głównie dzięki staraniom nauczycielki i kierowniczki placówki – [[Janina Pawłowska|Janiny Pawłowskiej]]. Duże zasługi dla rozwoju szkoły miał również jej późniejszy kierownik – [[Jan Hładysz]]. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek. | Szkoła powstała przy kościele po 1525 roku, w 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w 1946 roku głównie dzięki staraniom nauczycielki i kierowniczki placówki – [[Janina Pawłowska|Janiny Pawłowskiej]]. Duże zasługi dla rozwoju szkoły miał również jej późniejszy kierownik – [[Jan Hładysz]]. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek. | ||
Wersja z 10:27, 22 sty 2015
Rodnowo | |
| |
Kościół w Rodnowie
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Liczba ludności (2010) | 223 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rodnowo (niem. Reddenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, Burkarty, Kicina i Wojtkowo. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zofia Bajdan[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 11 km na południowy zachód od Bartoszyc, w pobliżu granicy z powiatem lidzbarskim. Na wschód od wsi znajduje się staw Świdnik (Porąbek) (13,5 ha), zaś na północ – Żmije Bagno (Smólne Bagno).
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono we wsi kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem kościół był siedzibą parafii ewangelickiej, a następnie – rzymskokatolickiej.
Szkoła powstała przy kościele po 1525 roku, w 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w 1946 roku głównie dzięki staraniom nauczycielki i kierowniczki placówki – Janiny Pawłowskiej. Duże zasługi dla rozwoju szkoły miał również jej późniejszy kierownik – Jan Hładysz. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek.
W latach 1954–1972 Rodnowo było siedzibą gromady. Przy wsi funkcjonowały trzy państwowe gospodarstwa rolne: PGR Kicina, PGR Wojtkowo i PGR Wyręba. W 1983 roku we wsi było 57 budynków mieszkalnych i 66 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 623 ha. Oprócz szkoły funkcjonowały we wsi wówczas: dom kultury, urząd pocztowy, świetlica, filia biblioteczna, kino na 100 miejsc, boisko sportowe oraz sklep spożywczy. Wieś liczyła 282 mieszkańców.
Edukacja
- Szkoła Podstawowa im. ks. Jerzego Popiełuszki w Rodnowie z oddziałem przedszkolnym
Kultura
Zabytki
- kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie z końca XIV wieku, przebudowany na początku XVII wieku
- cmentarz przykościelny
- przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 10/10a, 11, 12, 16, 22, 26, 28, 30/30a, 37, 42) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
Przypisy
- ↑ gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]