Sołtysowizna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Wersja z 12:30, 12 sty 2015
Sołtysowizna | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Górowo Iławeckie |
Liczba ludności (2010) | 160 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Sołtysowizna (niem. Schulzen-Vorwerk) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Sołtysowizna i Paprocina. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Elżbieta Wityk[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wzniesień Górowskich, 25,5 km na zachód od Bartoszyc i 2,5 km na północny wschód od Górowa Iławeckiego, przy drodze wojewódzkiej nr 512.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Do 1945 roku wchodziła ona w skład parafii ewangelickiej w Górowie Iławeckim.
Po II wojnie światowej Sołtysowizna stała się siedzibą rozległego sołectwa. W jego skład wchodziły wsie: Gruszyny, Paprocina, Piasty Małe, Piasty Wielkie, Saruny, Wągniki, Wągródka i Worławki oraz osady: Katławki i Świadki Górowskie. Przy wsi działało kilka państwowych gospodarstw rolnych: PGR Piasty Wielkie, PGR Saruny, PGR Wągniki, PGR Wągródka i PGR Worławki – utworzone głównie na bazie przedwojennych majątków i folwarków. W latach 1954–1972 Sołtysowizna należała do gromady Górowo Iławeckie. Według spisu powszechnego z 1983 roku Sołtysowizna składała się z 33 budynków mieszkalnych o rozproszonej zabudowie i liczyła 159 mieszkańców. Znajdowało się tu wówczas 38 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 315 ha.
Zabytki
- cmentarz ewangelicki, na północ od szosy Górowo - Pieniężno; teren zaorany, datacja cmentarza niemożliwa
Przypisy
- ↑ gorowoil-ug.bip-wm.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Górowo Iławeckie, Górowo Iławeckie 2008 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]