Żabinka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Założona została w ramach [[osadnictwo szkatułowe|osadnictwa szkatułowego]] 22 listopada 1713 roku. Była to wieś królewska; obejmowała obszar 20 łanów. W XVIII wieku skarb państwa oddawał ją często w dzierżawę rodzinom szlacheckim (np. polskim: Wysockim i Żabińskim). Żabinka należała do parafii ewangelickiej w [[Kuty|Kutach]]. | Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]]. Założona została w ramach [[osadnictwo szkatułowe|osadnictwa szkatułowego]] 22 listopada 1713 roku. Była to wieś królewska; obejmowała obszar 20 łanów. W XVIII wieku skarb państwa oddawał ją często w dzierżawę rodzinom szlacheckim (np. polskim: Wysockim i Żabińskim). Żabinka należała do parafii ewangelickiej w [[Kuty|Kutach]]. | ||
| − | Szkołę we wsi założono w 1741 roku na wyraźne żądanie mieszkańców, którzy nie chcieli wysyłać dzieci do szkoły w [[Jakunówko|Jakunówku]] z obawy przed grasującymi w tej okolicy niedźwiedziami. W 1858 roku uczęszczało | + | Szkołę we wsi założono w 1741 roku na wyraźne żądanie mieszkańców, którzy nie chcieli wysyłać dzieci do szkoły w [[Jakunówko|Jakunówku]] z obawy przed grasującymi w tej okolicy niedźwiedziami. W 1858 roku do szkoły w Żabince uczęszczało 59, a w 1935 roku – 53 dzieci. Zatrudniony był wówczas jeden nauczyciel. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie (1948); w połowie lat 60. była to placówka czteroklasowa. |
W latach 60. XX wieku we wsi założono ośrodek turystyczny, który działa do dziś. W latach 1954–1972 Żabinka wchodziła w skład gromady Kruklanki. | W latach 60. XX wieku we wsi założono ośrodek turystyczny, który działa do dziś. W latach 1954–1972 Żabinka wchodziła w skład gromady Kruklanki. | ||
Wersja z 14:28, 18 wrz 2014
| Żabinka | |
| | |
 Żabinka. Ośrodek wypoczynkowy
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | giżycki |
| Gmina | Kruklanki |
| Liczba ludności (2010) | 83 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Żabinka | |
| Położenie na mapie Polski  Żabinka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Żabinka (niem. Zabinken, od 1938 r. Hochsee, do 2009 r. Żabinki) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Kruklanki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 83 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Dariusz Kowalewski[1].
Plaża w Żabince
Położenie
Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad jeziorem Żabinka, na wschód od jeziora Gołdopiwo, 19 km na północny wschód od Giżycka i 7 km na północny wschód od Kruklanek, przy granicy z powiatem węgorzewskim.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów Prus Książęcych. Założona została w ramach osadnictwa szkatułowego 22 listopada 1713 roku. Była to wieś królewska; obejmowała obszar 20 łanów. W XVIII wieku skarb państwa oddawał ją często w dzierżawę rodzinom szlacheckim (np. polskim: Wysockim i Żabińskim). Żabinka należała do parafii ewangelickiej w Kutach.
Szkołę we wsi założono w 1741 roku na wyraźne żądanie mieszkańców, którzy nie chcieli wysyłać dzieci do szkoły w Jakunówku z obawy przed grasującymi w tej okolicy niedźwiedziami. W 1858 roku do szkoły w Żabince uczęszczało 59, a w 1935 roku – 53 dzieci. Zatrudniony był wówczas jeden nauczyciel. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie (1948); w połowie lat 60. była to placówka czteroklasowa.
W latach 60. XX wieku we wsi założono ośrodek turystyczny, który działa do dziś. W latach 1954–1972 Żabinka wchodziła w skład gromady Kruklanki.
Liczba mieszkańców kształtowała się następująco:
- 1857 – 208 osób
- 1925 – 215 osób
- 1933 – 228 osób
- 1939 – 193 osoby
Zabytki
- dawny cmentarz ewangelicki
Przypisy
- ↑ bip.kruklanki.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany", red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wakar Andrzej, Wilamowski Bohdan, Węgorzewo. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1968.
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
