Aleksander Suchten: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 23: | Linia 23: | ||
''' Aleksander Suchten ''' (ur. ok. 1520 r. w Gdańsku, zm. ok. 1570 r. w Linzu) – kanonik katedralny, lekarz, chemik, poeta. <br/><br/> | ''' Aleksander Suchten ''' (ur. ok. 1520 r. w Gdańsku, zm. ok. 1570 r. w Linzu) – kanonik katedralny, lekarz, chemik, poeta. <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Syn gdańskiego ławnika Jerzego Suchtena i Eufemii Sculteti | + | Syn gdańskiego ławnika Jerzego Suchtena i Eufemii Sculteti pochodzącej z Tczewa. Bratanek [[Krzysztof Suchten| Krzysztofa Suchtena]]. W 1538 roku został kanonikiem katedralnym we [[Frombork|Fromborku]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Kształcił się w elbląskim gimnazjum. | + | Kształcił się w [[Elbląg|elbląskim]] gimnazjum. Jego wiersze opublikowano w zbiorze poezji uczniów gimnazjum pt. ''Prima Aelbingensis foettura'' (1541). |
| + | |||
| + | W latach 1540–1541 studiował w Leuven (Lowianium) w Belgii oraz we Włoszech. Przebywał w Rzymie, Ferrarze i Bolonii. W Padwie uzyskał doktorat z medycyny. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | === | + | === Działalność === |
| − | Aleksander został zamieszany w proces wytoczony przeciwko jego krewnemu [[Aleksander Sculteti|Aleksandrowi Scultetiemu]], co doprowadziło do utraty kanonii w 1545 roku. W tym czasie zamieszkał w Królewcu, gdzie trafił na dwór księcia [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]]. Suchten był jego lekarzem. Otrzymał również stypendium od księcia. W okresie królewieckim udało mu się wydać epos historyczny (1547) | + | Aleksander został zamieszany w proces wytoczony przeciwko jego krewnemu [[Aleksander Sculteti|Aleksandrowi Scultetiemu]], co doprowadziło do utraty kanonii w 1545 roku. W tym czasie zamieszkał w [[Królewiec|Królewcu]], gdzie trafił na dwór księcia [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]]. Suchten był jego lekarzem. Otrzymał również stypendium od księcia. W okresie królewieckim udało mu się wydać epos historyczny (1547) inspirowany podaniem o Wandzie. Utwór dedykował kasztelanowi poznańskiemu Andrzejowi Górce. |
| − | + | ||
| − | + | Suchten utrzymywał kontakty z intelektualnym środowiskiem Królewca, aktywnie uczestnicząc w dysputach dotyczących poezji. Kolejny etap swojego życia spędził na służbie elektora Palatynatu Ottona Henryka. Pracował jako lekarz i bibliotekarz. | |
| − | + | ||
| − | + | W 1554 roku trafił do Krakowa. Trzy lata później pełnił rolę nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta. Na jakiś czas ponownie wrócił do Królewca, gdzie w latach 1563–1565 znów pełnił rolę książęcego medyka. | |
| − | + | ||
| − | + | Suchten przebywał także w Niemczech i na Śląsku. Utrzymywał bliskie relacje ze znanym i cenionym szwajcarskim lekarzem i filozofem Paracelsusem. Aleksander Suchten był również autorem opracowań z zakresu medycyny ale i alchemii. | |
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
*[[Krzysztof Suchten]] | *[[Krzysztof Suchten]] | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/> | ||
| + | Hubicki W., ''Doktor Aleksander Zuchta, zapomniany polski chemik, lekarz i poeta XVI wieku'', [w:] ''Studia i Materiały z dziejów nauki polskiej'', t. I, Warszawa 1953.<br/> | ||
| + | Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'', t. II, Olsztyn 1984.<br/> | ||
| + | [http://www.gedanopedia.pl/index.php?title=SUCHTEN_ALEXANDER| Encyklopedia Gdańska] [15.06.2014]<br/> | ||
| + | |||
| − | [[Kategoria: Osoba|Suchten Aleksander]] [[Kategoria:1501-1600| Suchten Aleksander]] [[Kategoria: Ludzie kultury]][[Kategoria:Pisarze i poeci]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Osoba|Suchten, Aleksander]] [[Kategoria:1501-1600| Suchten, Aleksander]] [[Kategoria: Ludzie kultury|Suchten, Aleksander]][[Kategoria:Pisarze i poeci|Suchten, Aleksander]] [[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Suchten, Aleksander]] [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Suchten, Aleksander]] |
Wersja z 22:47, 8 sty 2015
| Aleksander Suchten Aleksander Zuchta, Alexander von Suchten | |
| | |
 Strona tytułowa angielskiego tłumaczenia pracy A. Suchtena z dziedziny alchemii
| |
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1520 r. Gdańsk |
| Data i miejsce śmierci | ok. 1570 r. Linz |
Aleksander Suchten (ur. ok. 1520 r. w Gdańsku, zm. ok. 1570 r. w Linzu) – kanonik katedralny, lekarz, chemik, poeta.
Życiorys
Syn gdańskiego ławnika Jerzego Suchtena i Eufemii Sculteti pochodzącej z Tczewa. Bratanek Krzysztofa Suchtena. W 1538 roku został kanonikiem katedralnym we Fromborku.
Szkoła i wykształcenie
Kształcił się w elbląskim gimnazjum. Jego wiersze opublikowano w zbiorze poezji uczniów gimnazjum pt. Prima Aelbingensis foettura (1541).
W latach 1540–1541 studiował w Leuven (Lowianium) w Belgii oraz we Włoszech. Przebywał w Rzymie, Ferrarze i Bolonii. W Padwie uzyskał doktorat z medycyny.
Działalność
Aleksander został zamieszany w proces wytoczony przeciwko jego krewnemu Aleksandrowi Scultetiemu, co doprowadziło do utraty kanonii w 1545 roku. W tym czasie zamieszkał w Królewcu, gdzie trafił na dwór księcia Albrechta Hohenzollerna. Suchten był jego lekarzem. Otrzymał również stypendium od księcia. W okresie królewieckim udało mu się wydać epos historyczny (1547) inspirowany podaniem o Wandzie. Utwór dedykował kasztelanowi poznańskiemu Andrzejowi Górce.
Suchten utrzymywał kontakty z intelektualnym środowiskiem Królewca, aktywnie uczestnicząc w dysputach dotyczących poezji. Kolejny etap swojego życia spędził na służbie elektora Palatynatu Ottona Henryka. Pracował jako lekarz i bibliotekarz.
W 1554 roku trafił do Krakowa. Trzy lata później pełnił rolę nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta. Na jakiś czas ponownie wrócił do Królewca, gdzie w latach 1563–1565 znów pełnił rolę książęcego medyka.
Suchten przebywał także w Niemczech i na Śląsku. Utrzymywał bliskie relacje ze znanym i cenionym szwajcarskim lekarzem i filozofem Paracelsusem. Aleksander Suchten był również autorem opracowań z zakresu medycyny ale i alchemii.
Zobacz też
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Hubicki W., Doktor Aleksander Zuchta, zapomniany polski chemik, lekarz i poeta XVI wieku, [w:] Studia i Materiały z dziejów nauki polskiej, t. I, Warszawa 1953.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1984.
Encyklopedia Gdańska [15.06.2014]
