Henryk von Schwelborn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
(→Życiorys) |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Henryk von Schwelborn, zwany również Henrykiem Tucholskim, pochodził z Frankonii. Swą karierę zaczynał w Prusach na stanowisku komtura Radzynia Chełmińskiego. W 1404 roku został komturem Tucholi. Uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem po stronie zakonu krzyżackiego. W bitwie brali udział rycerze zaciężni, jak również członkowie konwentu ze swymi giermkami. Henryk von Schwelborn wraz z Gamratem von Pinzenauem, komturem człuchowskim, i wojskami spalili w Krajnie miasta Kamień Krajeński i Sępólno Krajeńskie. Zajęli zamek w Bydgoszczy i spalili miasto. | Henryk von Schwelborn, zwany również Henrykiem Tucholskim, pochodził z Frankonii. Swą karierę zaczynał w Prusach na stanowisku komtura Radzynia Chełmińskiego. W 1404 roku został komturem Tucholi. Uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem po stronie zakonu krzyżackiego. W bitwie brali udział rycerze zaciężni, jak również członkowie konwentu ze swymi giermkami. Henryk von Schwelborn wraz z Gamratem von Pinzenauem, komturem człuchowskim, i wojskami spalili w Krajnie miasta Kamień Krajeński i Sępólno Krajeńskie. Zajęli zamek w Bydgoszczy i spalili miasto. | ||
| − | Henryk von Schwelborn | + | Henryk von Schwelborn stał się znany z powodu pychy, którą przypisywał mu kronikarz Jan Długosz. Miał być również właścicielem "mieczy grunwaldzkich" wysyłanych królowi polskiemu Władysławowi Jagielle i jego bratu Witoldowi. Według relacji Długosza Henryk von Schwelborn uciekł z pola bitwy grunwaldzkiej i dotarł do wsi [[Falknowo]]. Został złapany przez ścigających go rycerzy polskich i zabity przez obcięcie głowy 15 lipca 1410 roku. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 11:43, 12 sty 2015
| Henryk von Schwelborn | |
| | |
| Data śmierci | 15 lipca 1410 r. |
Henryk von Schwelborn (zm. 15 lipca 1410 r.) – komtur tucholski, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Henryk von Schwelborn, zwany również Henrykiem Tucholskim, pochodził z Frankonii. Swą karierę zaczynał w Prusach na stanowisku komtura Radzynia Chełmińskiego. W 1404 roku został komturem Tucholi. Uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem po stronie zakonu krzyżackiego. W bitwie brali udział rycerze zaciężni, jak również członkowie konwentu ze swymi giermkami. Henryk von Schwelborn wraz z Gamratem von Pinzenauem, komturem człuchowskim, i wojskami spalili w Krajnie miasta Kamień Krajeński i Sępólno Krajeńskie. Zajęli zamek w Bydgoszczy i spalili miasto.
Henryk von Schwelborn stał się znany z powodu pychy, którą przypisywał mu kronikarz Jan Długosz. Miał być również właścicielem "mieczy grunwaldzkich" wysyłanych królowi polskiemu Władysławowi Jagielle i jego bratu Witoldowi. Według relacji Długosza Henryk von Schwelborn uciekł z pola bitwy grunwaldzkiej i dotarł do wsi Falknowo. Został złapany przez ścigających go rycerzy polskich i zabity przez obcięcie głowy 15 lipca 1410 roku.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
