Andrzej Chryzostom Załuski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|miejsce urodzenia = nie znane | |miejsce urodzenia = nie znane | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 12 | + | |data śmierci = 12 maja 1711 r. |
|miejsce śmierci = Dobre Miasto | |miejsce śmierci = Dobre Miasto | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Andrzej Chryzoston Załuski''' (ur. 1650 r., zm. 12 | + | '''Andrzej Chryzoston Załuski''' (ur. 1650 r., zm. 12 maja 1711 r. w [[Dobre Miasto| Dobrym Mieście]]) – biskup płocki od 1692 r., biskup kijowski od 1683 r., [[biskup warmiński]] od 1699 r., herb rodowy – Junosz. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Na [[Warmia| Warmii]] nie mógł wiele zdziałać wskutek zamętu spowodowanego przez wojnę północną. Przemarsze wojsk oraz epidemia dżumy zdewastowały i wyludniły Księstwo Warmińskie. Zmarł 12 maja 1711 r. w [[Dobre Miasto |Dobrym Mieście]]. Jego epitafium, wykonane z czarnego i białego marmuru, znajduje się w [[kolegiata w Dobrym Mieście| kolegiacie dobromiejskiej]]. Płytę nagrobną swojemu stryjowi ufundował Andrzej Stanisław Załuski, biskup krakowski. Andrzej Chryzoston Załuski pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką i naukową, w tym zbiór dokumentów współczesnych w przekładzie łacińskim pt. "Epistolae historico-famliares" (1709—1711, 3 t., t. IV w 1761 r.), poza tym "Mowy na radach i sejmach..." (1689 r.), "Mowy różne" (1690 r.), "Kazania..." (1697 r.). | Na [[Warmia| Warmii]] nie mógł wiele zdziałać wskutek zamętu spowodowanego przez wojnę północną. Przemarsze wojsk oraz epidemia dżumy zdewastowały i wyludniły Księstwo Warmińskie. Zmarł 12 maja 1711 r. w [[Dobre Miasto |Dobrym Mieście]]. Jego epitafium, wykonane z czarnego i białego marmuru, znajduje się w [[kolegiata w Dobrym Mieście| kolegiacie dobromiejskiej]]. Płytę nagrobną swojemu stryjowi ufundował Andrzej Stanisław Załuski, biskup krakowski. Andrzej Chryzoston Załuski pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką i naukową, w tym zbiór dokumentów współczesnych w przekładzie łacińskim pt. "Epistolae historico-famliares" (1709—1711, 3 t., t. IV w 1761 r.), poza tym "Mowy na radach i sejmach..." (1689 r.), "Mowy różne" (1690 r.), "Kazania..." (1697 r.). | ||
| − | |||
| − | + | Załuski został zapamiętany jako świętobliwy kapłan, lecz zamierzał zrezygnować z biskupstwa oraz kanclerstwa i spędzić resztę życia w klasztorze, jednak nim to uczynił, zmarł. | |
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 19:37, 1 maj 2014
| Andrzej Chryzoston Załuski | |
| | |
![Andrzej Chryzoston Załuski [1]](/index.php/Plik:Andrzej_Za%C5%82uski.png) Andrzej Chryzoston Załuski [2]
| |
| Data i miejsce urodzenia | 1650 r. nie znane |
| Data i miejsce śmierci | 12 maja 1711 r. Dobre Miasto |
Andrzej Chryzoston Załuski (ur. 1650 r., zm. 12 maja 1711 r. w Dobrym Mieście) – biskup płocki od 1692 r., biskup kijowski od 1683 r., biskup warmiński od 1699 r., herb rodowy – Junosz.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Andrzej Chryzoston Załuski nauki świeckie pobierał w Wiedniu, zaś wykształcenie teologiczne zdobył w Louvain, Paryżu i Rzymie.
Działalność
W 1673 r. otrzymał niższe święcenia i został kanonikiem krakowskim. W 1674 r. uzyskał święcenia kapłańskie. Został kanonikiem pułtuskim i łęczyckim, opatem komendatoryjnym wąchockim oraz prepozytem jarosławskim. Był także sekretarzem wielkim koronnym królowej Marii Kazimiery. W 1683 r. został biskupem kijowskim. Od króla otrzymał prepozyturę płocką, a w październiku 1692 r. biskupstwo płockie. W 1699 r. kapituła warmińska wybrała Załuskiego na swojego biskupa. 18 stycznia 1701 r. ukoronował w Królewcu Fryderyka I na pierwszego króla Prus. W 1702 r. został kanclerzem wielkim koronnym. Był tajnym agentem króla pruskiego o pseudonimie Lamprecht, donosząc mu o poczynaniach Augusta II. W 1705 r. uwięziony przez Augusta II za konszachty z Leszczyńskim, musiał tłumaczyć się z swego postępowania w Rzymie.
Na Warmii nie mógł wiele zdziałać wskutek zamętu spowodowanego przez wojnę północną. Przemarsze wojsk oraz epidemia dżumy zdewastowały i wyludniły Księstwo Warmińskie. Zmarł 12 maja 1711 r. w Dobrym Mieście. Jego epitafium, wykonane z czarnego i białego marmuru, znajduje się w kolegiacie dobromiejskiej. Płytę nagrobną swojemu stryjowi ufundował Andrzej Stanisław Załuski, biskup krakowski. Andrzej Chryzoston Załuski pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką i naukową, w tym zbiór dokumentów współczesnych w przekładzie łacińskim pt. "Epistolae historico-famliares" (1709—1711, 3 t., t. IV w 1761 r.), poza tym "Mowy na radach i sejmach..." (1689 r.), "Mowy różne" (1690 r.), "Kazania..." (1697 r.).
Załuski został zapamiętany jako świętobliwy kapłan, lecz zamierzał zrezygnować z biskupstwa oraz kanclerstwa i spędzić resztę życia w klasztorze, jednak nim to uczynił, zmarł.
Bibliografia
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
