Gwiazdnica długolistna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 29: | Linia 29: | ||
| − | Roślina o łodydze pokładającej się w nasadzie, 4-graniastej, u | + | Roślina o łodydze pokładającej się w nasadzie, 4-graniastej, u góry z szorstkimi kantami. Osiąga długość 10-25 cm. Liście siedzące, wąskolancetowate, o długości 1,5-2 cm, szerokości 1-2 mm, najszersze powyżej połowy długości. Podsadki błoniaste. Kwiaty nieliczne, zebrane na szczycie łodygi w dwuramienną wierzchotkę. Działki kielicha zaostrzone, o długości 2,5 mm. Pięć białych płatków o długości 2 mm jest rozciętych niemal do samej nasady - pozornie kwiat jest 10-płatkowy. |
<br/> | <br/> | ||
=== Rozmieszczenie i ekologia === | === Rozmieszczenie i ekologia === | ||
| + | |||
Gatunek o wokółbiegunowym zasięgu. Występuje w rozproszeniu na Syberii, sięgając po Daleki Wschód, w Ameryce Północnej oraz w północnej, środkowej i północno-wschodniej części Europy. W Polsce jest dość rzadki. Głównie występuje w północno-wschodnich regionach kraju, w Kotlinie Sandomierskiej, na Wyżynie Małopolskiej, Nizinie Śląskiej, Wyżynie Śląskiej i Wyżynie Lubelskiej. W Sudetach znany jest z pojedynczych stanowisk. W Karpatach opisano jego występowanie tylko na jednym stanowisku – nad Wyżnim Stawem Toporowym w Tatrach. | Gatunek o wokółbiegunowym zasięgu. Występuje w rozproszeniu na Syberii, sięgając po Daleki Wschód, w Ameryce Północnej oraz w północnej, środkowej i północno-wschodniej części Europy. W Polsce jest dość rzadki. Głównie występuje w północno-wschodnich regionach kraju, w Kotlinie Sandomierskiej, na Wyżynie Małopolskiej, Nizinie Śląskiej, Wyżynie Śląskiej i Wyżynie Lubelskiej. W Sudetach znany jest z pojedynczych stanowisk. W Karpatach opisano jego występowanie tylko na jednym stanowisku – nad Wyżnim Stawem Toporowym w Tatrach. | ||
| Linia 56: | Linia 57: | ||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| + | |||
http://pl.wikipedia.org/wiki/Gwiazdnica_d%C5%82ugolistna | http://pl.wikipedia.org/wiki/Gwiazdnica_d%C5%82ugolistna | ||
Wersja z 21:00, 16 kwi 2014
| Gwiazdnica długolistna | |
| | |
| Stellaria longifolia | |
| L. | |
![Gwiazdnica długolistna [1]](/index.php/Plik:Stellarialongifolia.jpg) Gwiazdnica długolistna [2] | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | dwuliścienne |
| Rząd | goździkowce |
| Rodzina | goździkowate |
| Rodzaj | gwiazdnnica |
| Gatunek | gwiazdnica długolistna |
| Synonimy | |
| Stellaria atrata (J.W. Moore) B. Boivin
Stellaria diffusa Pall. ex Schltdl. Stellaria friesiana Ser. | |
Gwiazdnica długolistna (Stellaria longifolia L.) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae).
Spis treści
Morfologia
Roślina o łodydze pokładającej się w nasadzie, 4-graniastej, u góry z szorstkimi kantami. Osiąga długość 10-25 cm. Liście siedzące, wąskolancetowate, o długości 1,5-2 cm, szerokości 1-2 mm, najszersze powyżej połowy długości. Podsadki błoniaste. Kwiaty nieliczne, zebrane na szczycie łodygi w dwuramienną wierzchotkę. Działki kielicha zaostrzone, o długości 2,5 mm. Pięć białych płatków o długości 2 mm jest rozciętych niemal do samej nasady - pozornie kwiat jest 10-płatkowy.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek o wokółbiegunowym zasięgu. Występuje w rozproszeniu na Syberii, sięgając po Daleki Wschód, w Ameryce Północnej oraz w północnej, środkowej i północno-wschodniej części Europy. W Polsce jest dość rzadki. Głównie występuje w północno-wschodnich regionach kraju, w Kotlinie Sandomierskiej, na Wyżynie Małopolskiej, Nizinie Śląskiej, Wyżynie Śląskiej i Wyżynie Lubelskiej. W Sudetach znany jest z pojedynczych stanowisk. W Karpatach opisano jego występowanie tylko na jednym stanowisku – nad Wyżnim Stawem Toporowym w Tatrach.
Występuje w wilgotnych borach i turzycowiskach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Vaccinio-Piceion i zespołu Sphagno girgensohnii-Piceetum (borealna świerczyna na torfie).
Ciekawostki
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje m.in. w rezerwacie "Dęby Napiwodzkie" w Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej.
Bibliografia
K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
![[2]](http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Stellarialongifolia.jpg){kind=link}