Jaszczurka żyworodna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka) |
|||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
Ma brunatny grzbiet, a na nim jasne wstęgowate plamy. Jest nakrapiana. Samica ma jasne podbrzusze, z kolei samiec lekko pomarańczowe. | Ma brunatny grzbiet, a na nim jasne wstęgowate plamy. Jest nakrapiana. Samica ma jasne podbrzusze, z kolei samiec lekko pomarańczowe. | ||
| − | |||
Z zimowego snu budzi się w marcu. W październiku zapada w letarg. | Z zimowego snu budzi się w marcu. W październiku zapada w letarg. | ||
Wersja z 23:58, 22 sty 2015
| Jaszczurka żyworódka/żyworodna | |
| | |
| Zootoca vivipara` | |
| Jacquin, 1787 | |
| Zootoca vivipara Jacquin, 1787 | |
 Żyworódka (fot. L.Lebois/flickr.com) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | zauropsydy |
| Rząd | łuskonośne |
| Rodzina | jaszczurkowate |
| Rodzaj | Zootoca |
Jaszczurka żyworodna – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych. Charakteryzuje się lekko walcowatą budową ciała, niewielką głową i grubym ogonem. Zwykle ma ok. 14 cm długości, choć zdarzają się osobniki, których długość ciała dochodzi do 18 cm.
Charakterystyka
Jest najmniejszą jaszczurką żyjącą w Polsce. Ma brunatny grzbiet, a na nim jasne wstęgowate plamy. Jest nakrapiana. Samica ma jasne podbrzusze, z kolei samiec lekko pomarańczowe.
Z zimowego snu budzi się w marcu. W październiku zapada w letarg.
Prowadzi dzienny tryb życia. Świetnie pływa. Jej ożywienie stanowią głównie dżdżownice, ślimaki, owady i pająki.
Nazwa tego gatunku odnosi się właściwie do "jajożyworodności", bowiem jaszczurki wykluwają się z jaj. W chwili składania jaj, młode jaszczurki, które są już w pełni ukształtowane, rozrywają ich osłonki.
Jaszczurkę tę w odróżnieniu od zwinki spotkać można w mało nasłonecznionych miejscach: na śródleśnych polanach, w wilgotnych lasach oraz nad brzegami zbiorników wodnych.
Występowanie
Na Warmii i Mazurach spotkać ją można m.in. w Lasach Iławskich oraz na obszarze Natura 2000 – Torfowisku Zocie.
Bibliografia
Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 38.
