Natura 2000 Jezioro Dobskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 34: | Linia 34: | ||
37% stanowią lasy, w tym najwięcej – 28% liściaste – głównie na wyspach. 1/3 terenu stanowią użytki rolnicze – pola uprawne i łąki. | 37% stanowią lasy, w tym najwięcej – 28% liściaste – głównie na wyspach. 1/3 terenu stanowią użytki rolnicze – pola uprawne i łąki. | ||
| − | [[Grafika:Jezioro Dobskie_3.jpg| | + | [[Grafika:Jezioro Dobskie_3.jpg|200px||thumb|400px|Kormoran. Ptak ten chętnie gniazduje na jednej z wysp jeziora (www.wikipedia.pl)]] |
==Źródła== | ==Źródła== | ||
Wersja z 11:35, 25 lis 2013
| Jezioro Dobskie | |
| | |
| rodzaj | OSO (dyrektywa ptasia) |
| data | październik 2007 |
| powierzchnia | 6.985,2 ha |
| kod obszaru | PLB280012 |
| Koordynaty: | 54°5′22″ 21°36′27″ |
Obszar Natura 2000
Jezioro Dobskie to mezotroficzny zbiornik wielkości 1776 ha i wchodzi w skład zespołu jezior Mamry. Położone w krajobrazie morenowym. Na jeziorze są 4 duże wyspy oraz kilka mniejszych. Na wyspach znajdują się stanowiska lęgowe kormorana i czapli (Wyspa Kormoranów, zwana również Wysokim Ostrowem). Ciekawostką historyczną jest istnienie grodziska Galindów i Święty Gaj, gdzie odprawiano pogańskie rytuały (Wyspa Gilma). W miejscu tym, w czasach zajęcia Prus przez Krzyżaków został wzniesiony niewielki zamek – obecnie można obejrzeć jego ruiny. W części północnej półwyspu dzielącego jezioro Dobskie i jezioro Kisajno znajduje się Rezerwat Głazowsko Fuledzki Róg W najbliższym otoczeniu jezioro napotkać można sporo głazów narzutowych. Z wyjątkiem południowej części jeziora, gdzie znajduje się las, jego najbliższe otoczenia stanowią łąki i pola uprawne. Na całym akwenie obowiązuje strefa ciszy.
Przeznaczenie i zagrożenia
Obszar objęto ochroną ze względu na występowanie chronionych gatunków ptaków. Podstawowym zagrożeniem jest możliwość zanieczyszczenia wód, nadmierna eksploatacja ryb, zaniechania użytkowania rolniczego, przebudowa lasu, presja turystyczna, w tym powstawanie osiedli domków letniskowych bezpośrednio przylegających do linii brzegowej.
Fauna i flora
W ostoi występuje co najmniej 21 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 7 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Gniazduje powyżej 1% populacji krajowej kani czarnej i orlika krzykliwego; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje żuraw (w okresie wędrówek występuje co najmniej 1% populacji). Oprócz tego w skład awifauny obszaru wchodzą m.in.: bąk, bielik, błotniak łąkowy, błotniak stawowy, bocian biały, bocian czarny, derkacz, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł czarny, dzięcioł średni, gąsiorek, jarząbek, kropiatka, orlik krzykliwy, ortolan, podróżniczek, rybitwa zwyczajna, trzmielojad, zielonka oraz zimorodek. Wśród ryb stwierdzono takie gatunki jak: minóg rzeczny, koza, różanka Zaobserwowane ssaki na terenie obszaru to: bóbr europejski, nocek łydkowłosy i wydra. 37% stanowią lasy, w tym najwięcej – 28% liściaste – głównie na wyspach. 1/3 terenu stanowią użytki rolnicze – pola uprawne i łąki.
Źródła
- Instytut na rzecz Ekorozwoju: www.ine.eko.org.pl; 19.09.2013
- Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie: www.olsztyn.rdos.gov.pl
- Natura 2000 a rozwój lokalny; dr inż. P. Dynowski, Zachodniopomorska Regionalna Organizacja Turystyczna
- Natura 2000. Naturalnie się opłaca; M. Czerwińska, M. Leda, Zachodniopomorska Regionalna Organizacja Turystyczna, 2010
