Rezerwat Kamienna Góra: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Ciekawostki) |
(→Ciekawostki) |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
Buczyna pomorska (''Melico-Fagetum'') w uroczysku na Kamiennej Górze jest najbardziej na wschód wysuniętym stanowiskiem tego zespołu, rozwijającym się w pełnej amplitudzie ekologicznej oraz z typowym składem gatunkowym drzewostanu i roślinności runa. | Buczyna pomorska (''Melico-Fagetum'') w uroczysku na Kamiennej Górze jest najbardziej na wschód wysuniętym stanowiskiem tego zespołu, rozwijającym się w pełnej amplitudzie ekologicznej oraz z typowym składem gatunkowym drzewostanu i roślinności runa. | ||
− | Teren rezerwatu dotrwał do czasów obecnych w postaci mało zniwelowanej, | + | Teren rezerwatu dotrwał do czasów obecnych w postaci mało zniwelowanej, jego podłoże wyróżnia się bowiem wielką kamienistością i nie nadawało się na uprawę rolną. Dzięki temu uroczysko Kamienna Góra wciąż istnieje. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 12:42, 5 sie 2014
Rezerwat przyrody Kamienna Góra | |
| |
Rezerwat Kamienna Góra – płat eutroficznej buczyny wiosną | |
Rodzaj rezerwatu | leśny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1995 r. |
Powierzchnia | 95,14 ha ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Kamienna Góra – rezerwat utworzony na mocy Zarządzenia z dn. 4 lutego 1995 r. ("Monitor Polski", nr 5, poz. 83). To rezerwat leśny, powstały na obszarze 95,14 ha. Głównym celem jego ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, przyrodniczo-leśnych, krajobrazowych i dydaktycznych stanowiska buczyny pomorskiej w jej aktualnej postaci naturalnej i w otoczeniu zbiorowisk leśnych i bagiennych zajmujących właściwe dla nich siedliska.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat Kamienna Góra usytuowany jest w środkowej części Pojezierza Olsztyńskiego. Stanowi zachodnią część uroczyska Kamienna Góra, które w leśnym podziale administracyjnym należy do Nadleśnictwa Kudypy. Drzewostan rezerwatu i uroczyska Kamienna Góra porasta prawie w całości garb moreny czołowej, którego najwyższe wyniesienie (Kamienna Góra) osiąga 179 m n.p.m. Garb ten stanowi dobrze zaznaczający się utwór marginalny ciągu morenowego fazy V, powstałego w czasie trzeciego postoju lodowca w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego.
Zbiorowiskiem przewodnim w rezerwacie jest buczyna pomorska (Melico-Fagetum), w pełni zróżnicowana wewnętrznie. Porasta ona zbocza Kamiennej Góry i wierzchowiny garbu morenowego. Tereny niżej usytuowane zajmuje głównie grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum), a szczególnie jego podzespół typowy, uzupełniony na większej powierzchni przez świerkowy bór mieszany świeży (Sambuco racemosi-Piceetum), który jest dziełem człowieka. Podkreślenia wymaga obecność podgórskiego łęgu jesionowego (Carici remotae-Fraxinetum) i zbiorowiska świerząbka orzęsionego (Chaerophyllum hirsutum).
Zwierzęta
W rezerwacie stwierdzono występowanie 32 gatunków ptaków, z których 21 uznano za lęgowe. Do najbardziej interesujących gatunków należy dzięcioł czarny.
Rośliny
W wyniku dotychczasowych badań w rezerwacie Kamienna Góra stwierdzono obecność 324 taksonów, w tym: 19 gatunków drzewiastych, 24 gatunki krzewów, 11 gatunków paproci, 4 gatunki skrzypów, 1 gatunek widłaka, 235 taksonów roślin zielnych i krzewinek, 39 gatunków mchów oraz 7 gatunków wątrobowców. Lista gatunków prawnie chronionych jest dość bogata, obejmuje bowiem 23 taksony. Do najrzadszych przedstawicieli flory rezerwatu, charakterystycznych dla jego siedlisk mezotroficznych, należą: porzeczka alpejska (Ribes alpinum), porzeczka agrest (Ribes uva-crispa), świerząbek orzęsiony (Chaerophyllum hirsutum), czartawa (Circaea alpina), C. intermedia, kokorycz wątła (Corydalis intermedia), paprotnica krucha (Cystopteris fragilis), skrzyp zimowy (Equisetum hyemale), kostrzewa leśna (Festuca altissima), łuskiewnik różowy (Lathraea squamaria), zachyłka oszczepowata (Phegopteris connectilis), bniec czerwony (Melandrium rubrum) i przetacznik górski (Veronica montana).
Grzyby
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. Występuje tu m.in. rzadki w kraju gatunek (kategoria R na czerwonej liście) – purchawka jeżowata (Lycoperdon echinatum).
Ciekawostki
Buczyna pomorska (Melico-Fagetum) w uroczysku na Kamiennej Górze jest najbardziej na wschód wysuniętym stanowiskiem tego zespołu, rozwijającym się w pełnej amplitudzie ekologicznej oraz z typowym składem gatunkowym drzewostanu i roślinności runa.
Teren rezerwatu dotrwał do czasów obecnych w postaci mało zniwelowanej, jego podłoże wyróżnia się bowiem wielką kamienistością i nie nadawało się na uprawę rolną. Dzięki temu uroczysko Kamienna Góra wciąż istnieje.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat przyrody Kamienna Góra [22.05.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Plan Ochrony Leśnego Rezerwatu Przyrody „Kamienna Góra”, [w:] Rozporządzenie Wojewody Warmińsko-Mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 16. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.