Rezerwat Zielony Mechacz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Fizjogeografia terenu i szata roślinna) |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, które utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego. | Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, które utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego. | ||
| − | Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (''Vaccinio uliginosi-Pinetum''). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (''Betuletum pubescentis'') i ols torfowcowy (''Sphagno squarrosi-Alnetum''). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (''Ledo-Sphagnetum magellanici''), zespół wełnianki pochwowatej i torfowca kończystego (''Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi''), zespół wełnianki wąskolistnej i torfowca kończystego (''Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi''), ''Caricetum limosi'' oraz szuwar turzycy błotnej (''Caricetum acutiformis''). | + | Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (''Vaccinio uliginosi-Pinetum''). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (''Betuletum pubescentis'') i ols torfowcowy (''Sphagno squarrosi-Alnetum''). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (''Ledo-Sphagnetum magellanici''), zespół [[wełnianka pochwowata|wełnianki pochwowatej]] i [[torfowiec kończysty|torfowca kończystego]] (''Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi''), zespół [[wełnianka wąskolistna|wełnianki wąskolistnej]] i torfowca kończystego (''Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi''), ''Caricetum limosi'' oraz szuwar [[turzyca błotna|turzycy błotnej]] (''Caricetum acutiformis''). |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Rośliny == | == Rośliny == | ||
W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych oprócz [[malina moroszka|''Rubus chamaemorus'']] odnotowano: [[bażyna czarna|''Empetrum nigrum'']], ''Scheuchzeria palustris'', ''Carex limosa'', [[rosiczka okrągłolistna|''Drosera rotundifolia'']], ''Lycopodium annotinum''. Wśród mszaków na uwagę zasługują: ''Sphagnum fuscum'', ''Dicranodontium denudatum'' oraz ''Plagiothecium latebricola''. | W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych oprócz [[malina moroszka|''Rubus chamaemorus'']] odnotowano: [[bażyna czarna|''Empetrum nigrum'']], ''Scheuchzeria palustris'', ''Carex limosa'', [[rosiczka okrągłolistna|''Drosera rotundifolia'']], ''Lycopodium annotinum''. Wśród mszaków na uwagę zasługują: ''Sphagnum fuscum'', ''Dicranodontium denudatum'' oraz ''Plagiothecium latebricola''. | ||
Wersja z 19:17, 17 lip 2014
| Rezerwat przyrody Zielony Mechacz | |
| | |
| Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1962 |
| Powierzchnia | 94,3 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Zielony Mechacz | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Zielony Mechacz | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz – rezerwat utworzony na podstawie Zarządzenia nr 84 Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 15 maja 1962 r. Zajmuje powierzchnię 94,3 ha. Położony jest w województwie warmińsko mazurskim, w gminie Małdyty. Celem jego powołania jest ochrona stanowisko bardzo rzadkiego w kraju reliktu glacjalnego – maliny moroszki.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Torfowisko, którego część stanowi rezerwat, powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, które utworzyło się po ustąpieniu z tych terenów lądolodu skandynawskiego.
Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych z przewagą zbiorowisk leśnych. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (Vaccinio uliginosi-Pinetum). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (Betuletum pubescentis) i ols torfowcowy (Sphagno squarrosi-Alnetum). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (Ledo-Sphagnetum magellanici), zespół wełnianki pochwowatej i torfowca kończystego (Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi), zespół wełnianki wąskolistnej i torfowca kończystego (Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi), Caricetum limosi oraz szuwar turzycy błotnej (Caricetum acutiformis).
Rośliny
W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych oprócz Rubus chamaemorus odnotowano: Empetrum nigrum, Scheuchzeria palustris, Carex limosa, Drosera rotundifolia, Lycopodium annotinum. Wśród mszaków na uwagę zasługują: Sphagnum fuscum, Dicranodontium denudatum oraz Plagiothecium latebricola.
Ciekawostki
Położone w rezerwacie stanowisko maliny moroszki zostało odkryte przez Kalmusa w 1896 r.
Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nieobjęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w Budwitach wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu.
W celu ochrony przed degradacją wykształconego na terenie rezerwatu torfowiska stanowiącego miejsce występowania jednej z najliczniejszych w kraju populacji maliny moroszki zostaną zbudowane urządzenia tzw. małej retencji służące podniesieniu poziomu wody.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Rezerwat Zielony Mechacz [21.04.2014]
olsztyn.gazeta.pl [21.04.2014]
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Pisarek W., Polakowski Benon, Szata roślinna rezerwatu Zielony Mechacz i problemy związane z jego ochroną, "Acta Botanica Warmiae et Masuriae" 2001, nr 1, s. 71-101.
