Soplówka bukowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Ciekawostki) |
(→Rozmieszczenie i ekologia) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
| − | Soplówka bukowa występuje w lasach liściastych. Owocniki tworzą się w czasie długiej, wilgotnej pogody na obumarłych, przewróconych lub złamanych pniach drzew liściastych, głównie [[buk zwyczajny|buka]] i [[dąb|dębu]], rzadziej na brzozie brodawkowatej i topoli osice. Często | + | Soplówka bukowa występuje w lasach liściastych. Owocniki tworzą się w czasie długiej, wilgotnej pogody na obumarłych, przewróconych lub złamanych pniach drzew liściastych, głównie [[buk zwyczajny|buka]] i [[dąb szypułkowy|dębu]], rzadziej na brzozie brodawkowatej i topoli osice. Często formuje imponujące rozmiarami grupy. Poza lasami spotykana bardzo rzadko. Preferuje siedliska wilgotne. Owocniki wytwarza od lata do jesieni. |
W Polsce gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dn. 9 lipca 2004 r. Znajduje się na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski''. Posiada status V – narażony na wyginięcie. | W Polsce gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dn. 9 lipca 2004 r. Znajduje się na ''Czerwonej liście roślin i grzybów Polski''. Posiada status V – narażony na wyginięcie. | ||
Wersja z 13:37, 24 lip 2014
| Soplówka bukowa | |
| | |
| Hericium coralloides | |
| (Scop.) Pers. | |
 Owocnik soplówki bukowej | |
| Systematyka | |
| Królestwo | grzyby |
| Gromada | grzyby podstawkowe |
| Klasa | pieczarniaki |
| Rząd | gołąbkowce |
| Rodzina | soplówkowate |
| Rodzaj | soplówka |
| Gatunek | Soplówka bukowa |
| Soplówka gałęzista | |
Soplówka bukowa (Hericium coralloides (Scop.) Pers.) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny soplówkowatych (Hericiaceae), rzędu gołąbkowców (Russulales).
Spis treści
Owocnik
Soplówka bukowa tworzy owocniki koralowato rozgałęzione, nieregularnie owalne, duże, wysokości 10–40 cm. U młodych okazów owocnik jest czystobiały, u starszych staje się kremowy, żółtawy do brązowawego. Posiada krótki trzon rozgałęziający się na gałązki osiągające w starszych okazach grubość 3 cm. Gałązki te porastane są równomiernie igiełkami i zakończone pęczkami miękkich, cienkich kolców o długości 1–2 cm. Miąższ zabarwiony jak owocnik, gąbczasty, bez szczególnego zapachu i smaku.
Rozmieszczenie i ekologia
Soplówka bukowa występuje w lasach liściastych. Owocniki tworzą się w czasie długiej, wilgotnej pogody na obumarłych, przewróconych lub złamanych pniach drzew liściastych, głównie buka i dębu, rzadziej na brzozie brodawkowatej i topoli osice. Często formuje imponujące rozmiarami grupy. Poza lasami spotykana bardzo rzadko. Preferuje siedliska wilgotne. Owocniki wytwarza od lata do jesieni.
W Polsce gatunek ten objęty jest ścisłą ochroną na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dn. 9 lipca 2004 r. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Posiada status V – narażony na wyginięcie.
Na Warmii i Mazurach występuje w Rezerwacie Niedźwiedzie Wielkie.
Wartość użytkowa
Młode owocniki są jadalne.
Ciekawostki
Do tego rodzaju należą jeszcze:
- dość podobna soplówka jodłowa (Hericium flagellum)
Tworzy owocniki na drewnie jodły i świerku. Jej owocniki są bardziej zwarte, igiełki nie obrastają u niej równomiernie rozgałęzień, a tworzą pęczki jedynie na ich końcach. Ma także nieco dłuższe kolce (do 20 mm), wyraźnie zwieszone do dołu.
- soplówka jeżowata (Hericium erinaceum)
To bardzo rzadki gatunek, jej owocniki wyrastają na drewnie liściastym, są kuliste lub półkuliste, nierozgałęzione, z długimi kolcami (do 60 mm).
Zobacz też
grzyby.pl [21.04.2014]
obszary.natura2000.org.pl [21.04.2014]
pl.wikipedia.org, Soplówka bukowa [21.04.2014]
Bibliografia
Wojewoda Władysław, Ławrynowicz Maria, Red list of the macrofungi in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 55-70.
