Wierzba borówkolistna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Rozmieszczenie i ekologia) |
(→Bibliografia) |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/> | Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/> | ||
− | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] | + | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]][[Kategoria: Rośliny chronione]] |
Wersja z 11:59, 19 sie 2014
Wierzba borówkolistna (Salix myrtilloides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych (Salicaceae).
Spis treści
Morfologia
Krzewinka o wysokości do 50 cm, słabo rozgałęziająca się i nigdy nie tworząca kęp. Tworzy pędy pełzające płytko pod ziemią lub tuż nad ziemią oraz nadziemne wyprostowane. Gałęzie krótkie i nieowłosione (tylko czasami można dostrzec ślady owłosienia). Dwuletnie pędy barwy czerwonobrunatnej. Pączki tępe, nieco wydłużone i na starszych pędach silnie odstające. Liście o długości 1,5–3,5 cm, eliptyczne, nieco zaostrzone, całobrzegie, z wyraźnie widocznym unerwieniem, bez przylistków, ogonkowe. Młode liście owłosione, starsze nagie, górą ciemnozielone i fioletowo nabiegłe, spodem sinozielone.
Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek nagi, bez szyjki, o krótkich, czerwonych znamionach. Kotki męskie na wyraźnych szypułkach, z nielicznymi kwiatami, słabo owłosionymi przysadkami o czerwonych wierzchołkach. Każdy kwiat męski ma jeden miodnik i 2 wolne pręciki z nagimi nitkami. Pylniki początkowo czerwone, w czasie pylenia żółte, później stają się ciemnobrunatne. Kwitnie od maja do lipca, już po rozwinięciu się liści. Jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona są rozsiewane przez wiatr. Owocem jest torebka.
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje na niektórych obszarach w Azji i Europie. W Polsce jest rzadka, spotykana głównie na Pojezierzu Mazurskim, nad dolną Wisłą, na Lubelszczyźnie i Wyżynie Małopolskiej. Jej pojedyncze stanowiska znajdują się jeszcze w Puszczy Białowieskiej, na Nizinie Śląskiej i w Sudetach.
Najliczniejsze stanowisko gatunku na Warmii i Mazurach znajduje się niedaleko miejscowości Zełwągi koło Mrągowa. Ponadto gatunek ten występuje m.in. w rezerwacie Jezioro Francuskie w Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich.
Wierzba borówkolistna jest reliktem glacjalnym związanym z torfowiskami. Preferuje miejsca otwarte lub lekko ocienione. Występuje głównie na torfowiskach niskich i przejściowych oraz w borze bagiennym.
Wartość użytkowa
Na stanowiskach naturalnych jest to gatunek bardzo rzadki, w Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju wierzba borówkolistna jest rośliną wymierającą (kategoria E na czerwonej liście).
Ciekawostki
Wierzba borówkolistna jest zagrożona poprzez osuszanie podmokłych terenów na których występuje, wydobywanie torfu, eutrofizację siedlisk oraz przez krzyżowanie się z innymi gatunkami wierzb. Tworzy mieszańce z wierzbą piaskową, płożącą, uszatą, purpurową i innymi gatunkami pokrewnymi.
Zobacz też
pl.wikipedia.org, wierzba borówkolistna [20.05.2014]
jezioro.com.pl [20.05.2014]
Bibliografia
Polakowski Benon, Świat roślinny Warmii i Mazur, Olsztyn 1971.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.