Leopold Szczerbicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|Największy sukces = | |Największy sukces = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Leopold Szczerbicki''' (ur. 4 lipca 1914 r. w Oszmlanie na Białorusi) – pionier powojennego sportu olsztyńskiego. Znany przede wszystkim z dokonań w lekkiej atletyce, uprawiał również koszykówkę, piłkę | + | '''Leopold Szczerbicki''' (ur. 4 lipca 1914 r. w Oszmlanie na Białorusi) – pionier powojennego sportu olsztyńskiego. Znany przede wszystkim z dokonań w lekkiej atletyce, uprawiał również koszykówkę, piłkę ręczną i inne dyscypliny. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
{{Galeria|Nazwa=Leopold Szczerbicki|wielkość=290|pozycja=right | {{Galeria|Nazwa=Leopold Szczerbicki|wielkość=290|pozycja=right | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
}} | }} | ||
==Przebieg kariery sportowej== | ==Przebieg kariery sportowej== | ||
| − | W 1935 r. na halowych mistrzostwach Polski w lekkiej atletyce zdobył złoty medal w skoku w dal i srebrny w biegu na 50 m. Uprawiał lekkoatletykę w AZS Wilno. Po zdaniu matury przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował w Centralnym Instytucie Kultury Fizycznej i reprezentował Legię Warszawa. W 1936 r. został zakwalifikowany do ekipy na Światowy Kongres Wychowania Fizycznego, a dwa lata później powołany na mecz reprezentacji Polski z [[Prusy Wschodnie|Prusami Wschodnimi]]. Po studiach (1938) został wcielony do wojska. Ruszył na front. Po demobilizacji znalazł się na Węgrzech, gdzie spędził całą zawieruchę wojenną. Do kraju powrócił w 1945 r. i trafił do [[Olsztyn|Olsztyna]]. | + | W 1935 r. na halowych mistrzostwach Polski w lekkiej atletyce Leopold Szczerbicki zdobył złoty medal w skoku w dal i srebrny w biegu na 50 m. Uprawiał lekkoatletykę w AZS Wilno. Po zdaniu matury przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował w Centralnym Instytucie Kultury Fizycznej i reprezentował Legię Warszawa. W 1936 r. został zakwalifikowany do ekipy na Światowy Kongres Wychowania Fizycznego, a dwa lata później powołany na mecz reprezentacji Polski z [[Prusy Wschodnie|Prusami Wschodnimi]]. Po studiach (1938) został wcielony do wojska. Ruszył na front. Po demobilizacji znalazł się na Węgrzech, gdzie spędził całą zawieruchę wojenną. Do kraju powrócił w 1945 r. i trafił do [[Olsztyn|Olsztyna]]. |
==Działalność szkoleniowa i organizatorska== | ==Działalność szkoleniowa i organizatorska== | ||
| − | + | Szczerbicki rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w [[I Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie|I LO]], rzucił się jednocześnie w wir pracy szkoleniowej i organizatorskiej. Należał do grona założycieli i pierwszych szkoleniowców Międzyszkolnego Klubu Sportowego Lechia oraz Szkolnego Związku Sportowego. Współorganizował Mazurski Okręgowy Związek Lekkiej Atletyki. | |
Po powstaniu w Olsztynie [[Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie|Wyższej Szkoły Rolniczej]] został w niej nauczycielem akademickim. Był organizatorem Studium Wychowania Fizycznego w Kortowie, a następnie jego kierownikiem. Nie zaprzestawał działalności poza uczelnią, organizując wiele imprez masowych, takich jak biegi narodowe, uliczne i przełajowe. Jak powiedział jego wychowanek [[Eugeniusz Miszczuk]] (jeden z najbardziej zasłużonych trenerów) był zawsze wierny wartościom moralnym, jakie niesie sport. Za jego kadencji życie sportowe w Kortowie mogło stanowić wzór. Rozgrywki międzywydziałowe angażowały całą społeczność, studenci chętnie pomagali w budowie obiektów sportowych. | Po powstaniu w Olsztynie [[Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie|Wyższej Szkoły Rolniczej]] został w niej nauczycielem akademickim. Był organizatorem Studium Wychowania Fizycznego w Kortowie, a następnie jego kierownikiem. Nie zaprzestawał działalności poza uczelnią, organizując wiele imprez masowych, takich jak biegi narodowe, uliczne i przełajowe. Jak powiedział jego wychowanek [[Eugeniusz Miszczuk]] (jeden z najbardziej zasłużonych trenerów) był zawsze wierny wartościom moralnym, jakie niesie sport. Za jego kadencji życie sportowe w Kortowie mogło stanowić wzór. Rozgrywki międzywydziałowe angażowały całą społeczność, studenci chętnie pomagali w budowie obiektów sportowych. | ||
Wersja z 10:10, 29 lis 2014
| Leopold Szczerbicki | |
| | |
| |
| Imię i nazwisko | Leopold Szczerbicki |
| Dyscyplina | lekkoatletyka |
Leopold Szczerbicki (ur. 4 lipca 1914 r. w Oszmlanie na Białorusi) – pionier powojennego sportu olsztyńskiego. Znany przede wszystkim z dokonań w lekkiej atletyce, uprawiał również koszykówkę, piłkę ręczną i inne dyscypliny.
Z archiwum Janusza Poryckiego
Przebieg kariery sportowej
W 1935 r. na halowych mistrzostwach Polski w lekkiej atletyce Leopold Szczerbicki zdobył złoty medal w skoku w dal i srebrny w biegu na 50 m. Uprawiał lekkoatletykę w AZS Wilno. Po zdaniu matury przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował w Centralnym Instytucie Kultury Fizycznej i reprezentował Legię Warszawa. W 1936 r. został zakwalifikowany do ekipy na Światowy Kongres Wychowania Fizycznego, a dwa lata później powołany na mecz reprezentacji Polski z Prusami Wschodnimi. Po studiach (1938) został wcielony do wojska. Ruszył na front. Po demobilizacji znalazł się na Węgrzech, gdzie spędził całą zawieruchę wojenną. Do kraju powrócił w 1945 r. i trafił do Olsztyna.
Działalność szkoleniowa i organizatorska
Szczerbicki rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w I LO, rzucił się jednocześnie w wir pracy szkoleniowej i organizatorskiej. Należał do grona założycieli i pierwszych szkoleniowców Międzyszkolnego Klubu Sportowego Lechia oraz Szkolnego Związku Sportowego. Współorganizował Mazurski Okręgowy Związek Lekkiej Atletyki.
Po powstaniu w Olsztynie Wyższej Szkoły Rolniczej został w niej nauczycielem akademickim. Był organizatorem Studium Wychowania Fizycznego w Kortowie, a następnie jego kierownikiem. Nie zaprzestawał działalności poza uczelnią, organizując wiele imprez masowych, takich jak biegi narodowe, uliczne i przełajowe. Jak powiedział jego wychowanek Eugeniusz Miszczuk (jeden z najbardziej zasłużonych trenerów) był zawsze wierny wartościom moralnym, jakie niesie sport. Za jego kadencji życie sportowe w Kortowie mogło stanowić wzór. Rozgrywki międzywydziałowe angażowały całą społeczność, studenci chętnie pomagali w budowie obiektów sportowych.
Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi, m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką PZLA, Medalem 100-lecia Sportu Polskiego.
Bibliografia
Almanach Sportu Warmii i Mazur, Janusz Porycki [22.10.2014]
indykpolazs.pl [22.10.2014]
uwm.edu.pl [22.10.2014]
Stadion Lesny 1020-2005; autor: Janusz Porycki [22.10.2014]
wama-sport.pl [22.10.2014]
