Goleń: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Golenia | |dopełniacz wsi = Golenia | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
− | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = mrągowski | |powiat = mrągowski | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Goleń'''</big> (niem. Gollingen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Goleń'''</big> (niem. Gollingen) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie | województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski | powiecie mrągowskim]], w [[gmina Piecki|gminie Piecki]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Piecki, której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na wyniesieniu mazursko – suwalskim. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej. | + | Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie [[gmina Piecki| gminy Piecki]], której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na [[wyniesienie mazursko - suwalskie| wyniesieniu mazursko – suwalskim]]. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
− | Goleń lokowany był przed 1552 r. na 30 włókach chełmińskich. W XVI w. wieś została podporządkowania staroście sześcieńskiemu. Nazwa wsi pochodzi od goleni – pusty, bezleśny obszar, na którym została założona. W 1565 r. majątek goleńśki trafił w ręce Langheimów i Lega. Wieś wykupiła się za 2000 marek. W 1651 r. w miejscowości było 12 gospodarzy. W 1740 r. powstała we wsi szkoła. W 1818 r. wykładał w niej Fryderyk Skupś. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 25, w 1838 r. – 31 . W 1815 r. mieszkało tu 168 osób, w 1838 – 230, 1939 – 203 . Zabudowa wsi przybrała kształt nieregularnego skupiska. Na początku XIX w. w wyniku separacji wiele zabudowań wybudowano na tzw. wymiarach. W 1900 r. do wsi należała majątek – 12 włók. Właścicielem był Śląski. Goleń należał do parafii w Nawiadach. | + | Goleń lokowany był przed 1552 r. na 30 włókach chełmińskich. W XVI w. wieś została podporządkowania staroście sześcieńskiemu. Nazwa wsi pochodzi od goleni – pusty, bezleśny obszar, na którym została założona. W 1565 r. majątek goleńśki trafił w ręce Langheimów i Lega. Wieś wykupiła się za 2000 marek. W 1651 r. w miejscowości było 12 gospodarzy. W 1740 r. powstała we wsi szkoła. W 1818 r. wykładał w niej [[Fryderyk Skupś]]. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 25, w 1838 r. – 31 . W 1815 r. mieszkało tu 168 osób, w 1838 – 230, 1939 – 203 . Zabudowa wsi przybrała kształt nieregularnego skupiska. Na początku XIX w. w wyniku separacji wiele zabudowań wybudowano na tzw. [[wymiary |wymiarach]]. W 1900 r. do wsi należała majątek – 12 włók. Właścicielem był Śląski. Goleń należał do [[parafia w Nawiadach |parafii w Nawiadach]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 47: | Linia 47: | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
− | Na kartach historii wsi zapisał się ród Śląskich oraz Fryderyk Skupś - nauczyciel. | + | Na kartach historii wsi zapisał się [[ród Śląskich]] oraz [[Fryderyk Skupś]] - nauczyciel. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 67: | Linia 67: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat mrągowski]][[Kategoria:Gmina Piecki]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:30, 20 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:30, 20 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 15:12, 24 paź 2013
Goleń | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | mrągowski |
Gmina | Piecki |
Sołectwo | Goleń |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NMR |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Goleń (niem. Gollingen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Piecki, której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na wyniesieniu mazursko – suwalskim. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej.
Dzieje miejscowości
Goleń lokowany był przed 1552 r. na 30 włókach chełmińskich. W XVI w. wieś została podporządkowania staroście sześcieńskiemu. Nazwa wsi pochodzi od goleni – pusty, bezleśny obszar, na którym została założona. W 1565 r. majątek goleńśki trafił w ręce Langheimów i Lega. Wieś wykupiła się za 2000 marek. W 1651 r. w miejscowości było 12 gospodarzy. W 1740 r. powstała we wsi szkoła. W 1818 r. wykładał w niej Fryderyk Skupś. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 25, w 1838 r. – 31 . W 1815 r. mieszkało tu 168 osób, w 1838 – 230, 1939 – 203 . Zabudowa wsi przybrała kształt nieregularnego skupiska. Na początku XIX w. w wyniku separacji wiele zabudowań wybudowano na tzw. wymiarach. W 1900 r. do wsi należała majątek – 12 włók. Właścicielem był Śląski. Goleń należał do parafii w Nawiadach.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się ród Śląskich oraz Fryderyk Skupś - nauczyciel.
Bibliografia:
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.
Zobacz też
www.piecki.wm.pl