Inulec: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Gospodarka) |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|opis zdjęcia = | |opis zdjęcia = | ||
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
| − | |województwo = warmińsko - mazurskie | + | |województwo = warmińsko-mazurskie |
|powiat = mrągowski | |powiat = mrągowski | ||
|gmina = Mikołajki | |gmina = Mikołajki | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Inulec'''</big> (Nowe Faszcze, Inułgi, niem. Inulzen , od 1938 r. Neu Fasten) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski| powiecie mrągowskim]], w [[gmina Mikołajki |gminie Mikołajki]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie | + | <big>'''Inulec'''</big> (Nowe Faszcze, Inułgi, niem. Inulzen, od 1938 r. Neu Fasten) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski| powiecie mrągowskim]], w [[gmina Mikołajki |gminie Mikołajki]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. |
| Linia 36: | Linia 36: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: | + | Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś istniała | + | |
| + | Wieś istniała przed 1540 r. W tym okresie mieszkało tu trzech gospodarzy. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W 1540 r. książę Albrecht nadał Stańkowi Kaulperschke 10 [[włóka| włók]] na [[prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]]. Stańko zobowiązany został do jednej służby zbrojnej. Stańko opiekował się majątkiem myśliwskim „na Majczu” oraz puszczą i barciami. Nazwa miejscowości wywodzi się od oznaczenia uli – bartnictwa. W 1663 r. do Inulca należało 12 [[włóka| włók]]. W 1785 r. było tu 6 [[dym |dymów]], a w 1815 r. – 8. W 1838 r. we wsi znajdowało się 9 chałup. W 1815 r. w Inulcu mieszkało 45 osób, w 1838 r. – 91, 1937 – 154. Szkołę założono pod koniec XIX w. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 47: | Linia 48: | ||
===Gospodarka=== | ===Gospodarka=== | ||
| − | We wsi znajduje się agroturystyka i camping | + | We wsi znajduje się agroturystyka i camping. |
<br/> | <br/> | ||
| − | ===Ludzie związani z miejscowością | + | ===Ludzie związani z miejscowością=== |
| − | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Małgorzata Nalepa]]. | + | W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Małgorzata Nalepa]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | === Bibliografia | + | === Bibliografia=== |
''Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss. | ''Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss. | ||
| Linia 67: | Linia 68: | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
| − | www.mikolajki.pl | + | http://www.mikolajki.pl |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 10:14, 9 lis 2013
| Inulec | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | mrągowski |
| Gmina | Mikołajki |
| Sołectwo | Inulec |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NMR |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Inulec | |
| Położenie na mapie Polski  Inulec | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Inulec (Nowe Faszcze, Inułgi, niem. Inulzen, od 1938 r. Neu Fasten) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).
Dzieje miejscowości
Wieś istniała przed 1540 r. W tym okresie mieszkało tu trzech gospodarzy. Nieznana jest dokładna data lokacji wsi. W 1540 r. książę Albrecht nadał Stańkowi Kaulperschke 10 włók na prawie chełmińskim. Stańko zobowiązany został do jednej służby zbrojnej. Stańko opiekował się majątkiem myśliwskim „na Majczu” oraz puszczą i barciami. Nazwa miejscowości wywodzi się od oznaczenia uli – bartnictwa. W 1663 r. do Inulca należało 12 włók. W 1785 r. było tu 6 dymów, a w 1815 r. – 8. W 1838 r. we wsi znajdowało się 9 chałup. W 1815 r. w Inulcu mieszkało 45 osób, w 1838 r. – 91, 1937 – 154. Szkołę założono pod koniec XIX w.
Gospodarka
We wsi znajduje się agroturystyka i camping.
Ludzie związani z miejscowością
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Małgorzata Nalepa.
Bibliografia
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. III, Warszawa 1882, 960 ss.
