Wierzba (gmina Ruciane-Nida)
Wierzba | |
| |
Wierzba z lotu ptaka. Źródło: www.wierzba.com.pl
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Ruciane-Nida |
Sołectwo | Onufryjewo |
Liczba ludności (2010) | 205[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Wierzba (niem. Wierzba, od 1938 r. Beldahnsee) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Ruciane-Nida. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1946–1954 wieś wchodziła w skład powiatu mrągowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 205 mieszkańców (łącznie z Popielnem). Wieś wchodzi w skład sołectwa Onufryjewo, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Ryszard Kosiorek[2].
Położenie
Wieś położona jest w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, w Puszczy Piskiej, na krańcu półwyspu Popielski Róg, na wschodnim brzegu jeziora Bełdany, 12 km na północ od Rucianego-Nidy i 5 km na południowy wschód od Mikołajek. Około 1 km na południe od wsi znajduje się binduga zwana Białą Górą, zaś 500 m na północ od wsi – binduga Stanik.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w ramach kolonizacji południowo-wschodnich obszarów Prus Książęcych. Powstała w 1694 r. jako tzw. osada szkatułowa. W 1857 roku Wierzba liczyła 23 mieszkańców. Szkołę założono tu już przed II wojną światową. W 1935 roku zatrudnionych było w niej dwóch nauczycieli uczących 73 uczniów.
Po 1945 roku wieś włączono do powiatu mrągowskiego (gmina Ukta), a w 1954 roku przeniesiono do powiatu piskiego i utworzono gromadę, którą następnie przyłączono do gromady Wejsuny. Szkołę po wojnie uruchomiono we wrześniu 1953 roku; zatrudniała ona wówczas jednego nauczyciela. W 1955 roku do szkoły uczęszczało czterech uczniów, a w 1966 roku – piętnastu. W tym samym roku placówka została zlikwidowana, jednak już w 1969 roku utworzono tu punkt filialny szkoły gminnej w Rucianem-Nidzie (w 1978 roku pracowało tu dwóch nauczycieli).
Jeszcze w 1949 roku w Wierzbie było sześć indywidualnych gospodarstw rolnych, lecz w następnych latach stopniowo przekształcała się ona w osadę letniskową – kawiarnia działała tu już przed 1939 rokiem. W 1970 roku Wierzba (wraz z pobliskim Głodowem i Popielnem) liczyła 150 mieszkańców, 19 budynków mieszkalnych, sklep spożywczy i miała dwa indywidualne gospodarstwa rolne. Według spisu powszechnego z 1978 roku w Wierzbie mieszkały 42 osoby; obok punktu filialnego szkoły działało tu przedszkole oraz sklep, funkcjonowało jedno indywidualne gospodarstwo rolne. Część gruntów wsi przejęła placówka Polskiej Akademii Nauk w Popielnie. W 1987 roku mieszkały tu 32 osoby.
Wierzba odgrywa istotną rolę turystyczną. Już w latach powojennych mieściło się tu kilka zakładowych ośrodków wypoczynkowych, m.in. Dom Pracy Twórczej Polskiej Akademii Nauk, a także przystań wodna Żeglugi Mazurskiej. Znajduje się tu przeprawa promowa z półwyspu Popielski Róg w kierunku Mikołajek.
Galeria zdjęć
Wierzba. Przystań.
Źródło: www.wierzba.com.pl/
Przypisy
- ↑ Łączna liczba mieszkańców wsi Wierzba i Popielno.
- ↑ bip.ruciane-nida.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1975.
Pawlicki Ryszard W., Ziemia piska jako region turystyczny do 1945, "Znad Pisy", nr 1, 1995, s. 9-25.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Śliwiński Józef, Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic, Olsztyn 1993.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wierzba. Wieś nad jeziorem Bełdany, mojemazury.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]