Stanisław Machnik
| Stanisław Machnik | |
| | |
 Stanisław Machnik
Źródło: lidzbarkrolnicza.pl | |
| Data i miejsce urodzenia | 1929 r. Racławice (powiat gorlicki) |
| Data i miejsce śmierci | 25 września 2016 r. Olsztyn |
(1929 - 2016) - długoletni, zasłużony pracownik wojewódzkiego nadzoru szkół rolniczych na Warmii i Mazurach, kierownik Oddziału Oświaty Rolniczej w Olsztynie, starszy wizytator.
Spis treści
Biografia i działalność zawodowa
Stanisław Machnik urodził się 31 maja 1929 r. we wsi Racławice, gmina Biecz, na pograniczu Małopolski i Podkarpacia.
Wykształcenie
- Gimnazjum w Bieczu
- Liceum Ogólnokształcące w Wiśle (1949)
- Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie (1954) - studia I stopnia
- Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie (1974) - studia II stopnia
Dyplom inżyniera rolnika uzyskał w marcu 1954 r. w olsztyńskiej Wyższej Szkole Rolniczej. Tu zawarł związek małżeński z Haliną Dudek, tutaj też urodziły się ich dzieci: Sławomir (1954) i Anna (1955), czworo wnucząt i dwóch prawnuków.
Praca w nadzorze szkół rolniczych
W 1954 r. otrzymał nakaz pracy kierujący go do Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium WRN w Olsztynie. W 1956 r., po przemianach Października skierowany do nadzorowania szkół rolniczych na Warmii i Mazurach. Charakterystyczne problemy tamtego okresu, z którymi musiał zmierzyć się Machnik, to nadmierny ruch kadr oraz słaby stan techniczny nierzadko zabytkowych budynków szkół.
Po kilkunastu latach, w roku szkolnym 1974/75 (ostatnim roku przed reformą administracyjną) pod rządami Stanisława Machnika, na Warmii i Mazurach działa 16 techników w 9 obiektach, w tym 5 nowych, jako szkoły zbudowane od podstaw wraz z internatami i blokami mieszkalnymi dla pracowników (Giżycko, Kisielice Gródki, Dobrocin i Pieniężno) i 2 poważnie zmodernizowane i rozbudowane (Biała Piska i Reszel). Kolejny całkowicie nowy obiekt w Pasłęku jest na ukończeniu. Działa też 34 niższych szkół rolniczych, z których niektóre w niedalekiej przyszłości rozpoczną również kształcenie na poziomie technikum (Ostróda, Smolajny, Jeziorany, Tuławki, Jagarzewo)
Wiele uwagi Stanisław Machnik poświęcał gospodarstwom szkolnym, ich wyposażeniu w środki produkcji, warunkom pracy uczniów i pracowników. Już w roku gospodarczym 1959/60 gospodarstwo szkolne w Lidzbarku Warmińskim osiąga w krajowym współzawodnictwie III miejsce spośród około 200 gospodarstw, a rok później gospodarstwo w Białej Piskiej zajmuje w tej klasyfikacji II miejsce. Również w kolejnych latach gospodarstwa naszych szkół często bywały w krajowej czołówce.
W latach 70. sektor oświaty rolniczej korzysta z dość dużej autonomii, a dotychczasowy kierownik praktycznie sprawuje dalej nad nim pieczę rozwijając szkolnictwo rolnicze w regionie (mimo reformy administracyjnej z 1975 r. i kłopotów materiałowych w systemie gospodarki nakazowo-rozdzielczej).
Niezależnie od tych nieuzasadnionych racjonalnie „reform” oraz zawirowań społeczno-politycznych lat osiemdziesiątych, najważniejszym celem Stanisława Machnika był stały rozwój szkół rolniczych i doskonalenie ich pracy: troska o warunki życia i nauki młodzieży, poziom wiedzy i umiejętności nauczycieli, podnoszenie warunków życia wszystkich pracowników szkół, poziom teoretycznego i praktycznego przygotowania młodzieży do pracy i dalszej nauki.
W roku 1986 Stanisław Machnik przeszedł na emeryturę. Przez rok jeszcze pełnił funkcję kierownika, a do 1990 r. pracował na części etatu w randze starszego wizytatora. Gdy przechodził w stan zawodowego spoczynku, w ówczesnym województwie olsztyńskim działało 39 techników rolniczych i specjalistycznych oraz 26 zasadniczych szkół, związanych z rolnictwem. Łącznie jest to 65 jednostek, w większości zorganizowanych w zespołach szkół rolniczych.
W 2004 roku, w sierpniu, zmarła nagle jego żona. Chociaż w Olsztynie przeżył już 64 lat, jeżeli stan zdrowia na to pozwala, przynajmniej raz w roku odwiedza swoje strony rodzinne na Podkarpaciu.
Będąc na emeryturze utrzymywał do końca życia przyjazne kontakty z większością byłych dyrektorów i wizytatorów szkół rolniczych w Olsztyńskiem. Wśród wielu odznaczeń państwowych, resortowych i młodzieżowych jakie otrzymał za swoją pracę i działalność społeczną jest Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Odznaczenie Zasłużony Pracownik Rolnictwa, Medal Pamiątkowy za Zasługi dla Oświaty Województwa Olsztyńskiego i wiele innych.
Zmarł 25 września 2016 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym przy ul. Poprzecznej w Olsztynie.
