Ślepie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ślepie

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olecki
Gmina Olecko
Liczba ludności (2010) 202
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ślepie
Ślepie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ślepie
Ślepie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Ślepie (niem. Schlepien, od 1938 r. Schlöppen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 202 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Anna Ewa Krzyżek[1].


Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Ełckim, na wschód od jeziora Kukowino, 9 km na południe od Olecka; przebiega przez nią droga krajowa nr 65 w kierunku Ełku. Na południowy zachód od wsi znajduje się niewielkie Jezioro Ślepie. W pobliżu Ślepi swój bieg zaczyna strumień Ślepianka, który łączy jeziora Juchówka i Kukowino oraz jeziora Dudeckie i Dworackie.



Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1567 roku książę Albrecht Hohenzollern nadał pisarzowi zamkowemu w Stradunach Janowi Podersbachowi pięć łanów nadwyżki w Gąskach, nad jeziorem Ślepie. Pod koniec XVIII wieku Ślepie były wolną wsią, tzn. zamieszkałą przez tak zwanych chłopów chełmińskich. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Gąskach.

Po II wojnie światowej we wsi działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Ślepie; jego wieloletnim dyrektorem był Józef Stachurski.


Liczba mieszkańców

1857 - 40 osób

1933 - 56 osób

1939 - 55 osób


Zabytki

  • Pozostałości zespołu folwarcznego z początku XX wieku: dwór i park
  • Cmentarz ewangelicki z XIX wieku


Bibliografia

  1. Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. |Gminna Ewidencja Zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  4. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Vervaltugsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy


Zobacz też