Szkoła Podstawowa w Bisztynku

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj

Poniżej przedstawiona jest wizualizacja szablonu


Szkoła Podstawowa im. Ziemi Warmińskiej w Bisztynku

budynek szkoły, http://spbisztynek.edupage.org/, 12.12.2013.
budynek szkoły, http://spbisztynek.edupage.org/, 12.12.2013.
Data założenia: {{{Data_założenia}}}
Poziom szkoły: {{{Poziom_szkoły}}}
Adres: 11-230 Bisztynek, ul. Kolejowa 7


Szkoła Podstawowa w Bisztynku im. Ziemii Warmińskiej

Historia

Szkoła Powszechna w Bisztynku zaczął organizować 10 września 1945 roku pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945 roku pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. 1 października nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI.


Trzypiętrowy obiekt szkolny wraz z salą gimnastyczną został wybudowany przez Niemców w roku 1932 i przekazany do użytku publicznego w lutym 1933r. Przed wojną była tu szkoła powszechna i zawodowa z łączną liczbą uczniów ok. 700. Korzystano wówczas z dwunastu sal lekcyjnych, czterech mniejszych pomieszczeń, kąpieliska z prysznicami i łazienkami, auli oraz sali gimnastycznej z balkonem widokowym. W czasie wojny mieścił się tutaj szpital polowy, a tuż po jej zakończeniu – obóz dla niemieckich jeńców i magazyny wojskowe. Powojenną organizacją nauczania zajął się przybyły do Bisztynka 10 września 1945r. pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945r. pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. Do pracy w Bisztynku ówczesny Inspektor Szkolny skierował Annę Gotycką oraz kierownika placówki – Karola Pawłowskiego. 1 października 1945r. nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI. Liczba uczniów jednak systematycznie wzrastała, a grono pedagogiczne zasiliła Genowefa Wasilewska. Na początku 1946 roku we właściwym budynku szkoły zlikwidowane zostały przez Rosyjską Wojskową Komendę Miasta magazyny wojskowe i 12 lutego 1946r. obiekt przekazano władzom polskim. Nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Bisztynka przystąpili do prac porządkowych: wymiany ram okiennych, futryn oraz likwidacji otworów po pociskach artyleryjskich w murach budynku. W marcu przybyła kolejna nauczycielka Halina Wasilewska, a od 3 września 1946r. Władysław Lewandowski. Wówczas w szkole było 270 uczniów, w tym większość w wieku 18-20 lat. Warunki pracy były ciężkie, między innymi ze względu na brak polskich podręczników oraz pomocy dydaktycznych. Wraz z napływem nowych osadników wzrastała liczba uczniów.W roku 1950 do nauczania 480 wychowanków skierowano Władysłwa Grabowskiego, Stanisława Bałdygę i W. Maszorka, a funkcję dyrektora szkoły pełnił Władysław Lewandowski. Ważnym wydarzeniem w roku szkolnym 1953/54 była uroczystość nadania Szkole Podstawowej w Bisztynku imienia Hanki Sawickiej. O wyborze patrona zadecydowało wdzięcznie brzmiące polskie imię Hanka. Od połowy lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku kadrę nauczycielską zasilali absolwenci Liceów Pedagogicznych. W kolejnych latach w placówce zachodziły liczne zmiany organizacyjne i gospodarcze. Od 1 lipca 1973 funkcjonowała Zbiorcza Szkoła Gminna z liczbą uczniów ponad 600. Zaadaptowano wówczas pomieszczenia strychowe dla potrzeb dydaktycznych, a w części z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Na parterze zlikwidowano pomieszczenia z natryskami i łazienkami oraz pomieszczenia mieszkalne byłego dyrektora i przeznaczono na sale lekcyjne oraz użytkowane przez administrację szkolną. W owym czasie w kuchni szkolnej przygotowywane były obiady dla uczniów i personelu szkoły, a jadalnia mieściła się w wyodrębnionej części korytarza parteru szkolnego. Kolejno likwidacji ulegały małe szkoły wiejskie m.in. w Łędławkach, Sułowie, Warmianach, Kokoszewie, Dąbrowie, Paluzach, a dzieci z tych miejscowości dowożono do Zbiorczej Szkoły Gminnej.

Historycznymi wydarzeniami były:

- 23 maja 1976r. – uroczyste wręczenie sztandaru-10 października 1987r. – nadanie przez Kuratorium Oświaty i   Wychowania w Olsztynie miana Szkoły Grunwaldu. Zmieniał się wygląd szkoły, wyposażenie oraz warunki pracy. Zmieniali się również dyrektorzy. Po odejściu Władysława Lewandowskiego funkcję tę pełnili: Kierpiec, Władysław Grabowski, Kropiewnicki, Mirosław Podleś, Kazimierz Domżalski (do 1986r.), Irena Kiliszewska (1986-88), Piotr Henrykowski (1988-90). Na początku lat osiemdziesiątych w 22 oddziałach (ze średnią liczbą uczniów w oddziale – 32) pracowało 30 nauczycieli. Organizacyjnie szkole przyporządkowane były również: Szkoła Filialna w Wozławkach, Szkoła Filialna w Troszkowie oraz 1 oddział Szkoły Życia mieszczący się w Domu Pomocy Społecznej w Bisztynku. W w/w szkołach filialnych pracowało po 2-3 nauczycieli w klasach I-III wraz z oddziałem przedszkolnym. Najczęściej zajęcia prowadzone były w tzw. klasach łączonych. Początek lat dziewięćdziesiątych to bardzo ciekawy okres w życiu szkoły. W bardzo szybkim tempie zmieniały się przepisy prawa oświatowego, zmieniła się struktura Kuratorium Oświaty, likwidacji ulegały mniejsze zespoły Ekonomiczno-Administracyjne Szkół. To okres „wielokierunkowych” wędrówek dyrektora Teresy Wołkowicz-Maciorowskiej: na południe do Biskupca i mieszczącego się tam ZEAS-u, na zachód do Lidzbarka Warmińskiego do Delegatury K.O bądź też na północ do Bartoszyc, gdzie mieściła się siedziba naszego wizytatora. Brakowało tylko kierunku wschodniego. Jednak na krótko... Po likwidacji Delegatury KO w Lidzbarku Warmińskim przyporządkowani zostaliśmy do Delegatury w Kętrzynie. Był to również okres nieustających problemów finansowych. Nawet na bieżące funkcjonowanie placówki brakowało środków finansowych. A budynek szkolny wymagał remontu. Ciągłe awarie instalacji c.o., wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej oraz przeciekający dach to główne problemy gospodarcze tamtego okresu.     Do tego jeszcze praca na II zmiany oraz zbyt długie oczekiwanie uczniów na odwóz były powodem przygnębienia i zawodowego zmęczenia.
Nadzieja na poprawę warunków nauki i pracy wiązała się z przejęciem szkoły przez samorząd lokalny – 1996 rok.      W połowie lat 90-tych w naszej szkole pracowało 42 nauczycieli w 32 oddziałach. Funkcjonowały klasy wyrównawcze, zatrudniony był pedagog szkolny, obok języka rosyjskiego nauczany był język angielski. Problem był tylko z pozyskaniem nauczyciela-anglisty z kwalifikacjami i chcącego pozostać w Bisztynku na dłużej. Przez kilka miesięcy pracował u nas obywatel Nowej Zelandii, który wędrując przez kraje azjatyckie do Europy Zachodniej zatrzymał się w Biskupcu, a dojeżdżał do naszej szkoły do pracy jako anglista. Rok 1999 to reforma systemu edukacji i powstanie gimnazjum mieszczącego się w budynku naszej szkoły. Trudne warunki lokalowe, w tym również sanitarne nie pozwoliły na wyodrębnienie oddzielnych pomieszczeń czy kondygnacji nowej placówce oświatowej.
     Uczniowie najmłodsi przeszli do budynku przedszkola i tam też uczyli się przez kilka lat. W roku 2000 zlikwidowane zostały Szkoły Filialne w Wozławkach i Troszkowie, natomiast w roku 2001 ten sam los spotkał Szkołę Podstawową w Prositach. Przyczyną tychże poczynań i działań był niż demograficzny. Od 1 września 2001r. do obwodu szkoły należą następujące miejscowości: Bisztynek (miasto i kolonia), Biegonity, Dąbrowa, Kokoszewo, Krzewina, Księżno, Lądek, Łędławki, Prosity, Sułowo, Warmiany, Winiec, Wozławki. Odetchnęliśmy z ulgą, kiedy 11 stycznia 2005r. wmurowany został kamień węgielny pod budowę gimnazjum wraz z salą gimnastyczną i blokiem socjalno-kulturalnym. Projekt „Rozbudowa i modernizacja kompleksu szkolnego wraz z wyposażeniem” w 75% dofinansowany został z Unii Europejskiej w ramach zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Ostatni etap realizacji projektu to remont i modernizacja naszego budynku szkolnego. Podziwialiśmy tempo prac budowlanych oraz wspaniały efekt końcowy: przestronny, dobrze wyposażony budynek wraz z salą gimnastyczną dla potrzeb gimnazjum. Nowy obiekt połączony został ze „starą” szkołą łącznikiem, w którym znajduje się stołówka szkolna z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym oraz na piętrze przestronna biblioteka szkolna i świetlica dla uczniów gimnazjum. Bardzo ważną datą był dzień 6 marca 2006 roku. W tym dniu opuściliśmy naszą szkołę zabierając 60-letni dorobek i dobytek, a do obiektu wkroczyły ekipy remontowo-budowlane.


Cele i zadania

Szkoła realizuje cele i zadania określone w Ustawie o systemie oświaty z 7 września 1991 roku.


Kadra pedagogiczna

Dyrektorem Szkoły Podstawowej w Bisztynku jest Teresa Wołkowicz-Maciorowska.

Osiągnięcia

Spośród laureatów olimpiad i konkursów przedmiotowych wymienić należy: - z języka polskiego - Maria Tomasik, Gabriela Żuk, Izabela Symanowicz (lata 80-te), Monika Zamkowska, Piotr Zawadzki, Iwona Podolecka, Aleksandra Podsiadło (lata 90-te) oraz Michał Buszkiewicz (2006r.). To zasługa również nauczycieli – Haliny Symanowicz , Danuty Garczyńskiej, Anny Wołuckiej i Jolanty Kanclerz; - z języka rosyjskiego – w latach osiemdziesiątych: Barbara Pyrczak, Marzena Sićko i Katarzyna Firlej. Opiekunem była Urszula Wieńska; - z geografii - Roman Kiliszewski, opiekun Teresa Wołkowicz-Maciorowska; - z matematyki – Bożena Zdanowicz, Kamil Maciorowski (96r.), pod opieką Teresy Zielonki i Celiny Rutkowskiej; - w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur” Kamil Maciorowski zajął IV miejsce w 1995r. i dwukrotnie I miejsce (1997 i 2000r.);

- z fizyki – Mariusz i Piotr Dziawa oraz Ewa Matejunas (87r.), opiekun Piotr Henrykowski. Wśród sukcesów artystycznych odnotować możemy występy chóru szkolnego pod batutą Romana Rapity, a następnie Jana Czerskiego. Autorem wielu sukcesów był utworzony 20.10.1982r. teatr szkolny „Kłobuk” z reżyserem i opiekunem Bożeną Ciborowską-Lipko i Grzegorzem Lipko. Wpajaniem zamiłowania do sztuki i wyszukiwaniem talentów plastycznych od ponad 20-tu lat w naszej szkole zajmuje się Maria Buszkiewicz. To pod jej opieką uczniowie uzdolnieni plastycznie zdobywają laury w ogólnopolskich konkursach plastycznych m.in. „Świat widziany przez lupę” - Płock 1999r., „Europa w szkole” 1997r. i 1999r., „Kolory i uczucia” oraz „Praca człowieka i ja”. Z większości wymienionych konkursów prace naszych uczniów zakwalifikowane zostały do etapu centralnego w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Wyróżnione i nagrodzone prace w Konkursie „Ptaki” zostały wyeksponowane w Banku Ochrony Środowiska w Olsztynie (1998r.). Sukcesem zakończył się też udział naszych uczniów i ich wytworów plastycznych w Konkursie „Gacki 99” w Poznaniu, jak też w 2001r. „Okiem Ignacego Krasickiego”. Logo Policji Warmińsko-Mazurskiej maskotka – umundurowany bóbr to również pomysł naszej uczennicy Marty Grabowskiej. Nagradzane są również prace plastyczne wykonywane przez uczniów w świetlicy szkolnej m.in. w konkursie krajowym „Mój przyjaciel pies”. Z nagród cieszą się uczniowie, jak również nauczycielka świetlicy Bogumiła Ryś. Czas oczekiwania dzieci na odwóz został pożytecznie wykorzystany. W czasach kiedy w naszej szkole nie było możliwości korzystania z komputerów z dostępem do Internetu rozpowszechnione było wykorzystanie filmów dydaktycznych, których dystrybutorem był „Filmos” w Olsztynie. Przez kilka lat z rzędu w latach 80-tych szkoła nasza otrzymywała nagrody i wyróżnienia w konkursie „Z kamerą przez świat”, a osobą odpowiedzialną za przebieg tego konkursu była Teresa Wołkowicz-Maciorowska. Lata 80-te to również okres wzmożonej działalności drużyn zuchowych i harcerskich w tym szczególnego zaangażowania opiekunów drużyn Danuty Zwierzchlewskiej i Jolanty Godlewskiej.  W tym też okresie uaktywniła się działalność szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego „Diabełki”, którego opiekunem była Teresa Wołkowicz-Maciorowska. Przynajmniej raz w miesiącu uczniowie naszej szkoły wyruszali na szlaki wędrówek pieszych, rowerowych czy tzw. Rajdy na raty i z każdej z tych wypraw wracali z nagrodami, wyróżnieniami oraz dyplomami. Jednak najwięcej satysfakcji i sławy przynoszą rozgrywki i rywalizacje sportowe. Kolejni trenerzy-nauczyciele wychowania fizycznego: Edward Adamus, Elżbieta Adamus, Marek Dominiak, a obecnie Danuta Zwierzchlewska dbali i dbają o rozwój talentów sportowych. W gablotach na korytarzach szkolnych oraz w kronikach szkoły znajdziemy szereg potwierdzeń szczególnych osiągnięć uczniowskich, a w tym między innymi: - indywidualne osiągnięcia lekkoatletyczne (biegi na różnych dystansach, biegi przełajowe, skok w dal, rzut oszczepem, pchnięcie kulą) i nazwiska osób, często rekordzistów w województwie: Tomasz Borek (1993, 94), Dziawa Piotr (1989,90), Skrodzka Urszula, Lamkowski Waldemar, Siębor Waldemar, Skolimowski Maciej, Żaglewski Wojciech, Parobij Mariusz, Grendzińska Agnieszka, Ledwińska Anna, Gronkiewicz Marcin, Goc Grzegorz, Ledwiński Karol, itd. - Poczynając od roku 1974 do chwili obecnej uczniowie naszej szkoły odnosili sukcesy w grach zespołowych: w piłce ręcznej, siatkowej, koszykowej i nożnej, w tym w ramach edycji „ Piłkarska kadra czeka”, „Coca Cola Cup”, „Z podwórka na stadion”, itp.
Na szczególne wyróżnienie zasługuje zawsze uśmiechnięta Małgosia Oleksik, obecnie uczennica kl. IV, która reprezentowała naszą szkołę i województwo w rozgrywkach ogólnopolskiej piłki nożnej dziewcząt w Krakowie w 2006r. w ramach edycji „Z podwórka na stadion” oraz Łukasz Chodorowski – jeden z najlepszych biegaczy (obok Tomasza Borka w dotychczasowych dziejach szkoły).
- Szereg osiągnięć odnotowaliśmy w innych grach zespołowych poczynając od I miejsca w województwie w roku 1974 w piłce ręcznej dziewcząt, w 1978r. I miejsce w piłce siatkowej dziewcząt z powielaniem sukcesów w latach następnych oraz wysokie lokaty w województwie w rozgrywkach zespołowych chłopców. - Osiągnięcia sportowe naszych wychowanków nie zawsze kończyły się wraz z ukończeniem Szkoły Podstawowej. Wystarczy wspomnieć absolwentów, którzy rozsławili nasze środowisko sportowe: Łukasz Tumicz, Piotr Subocz, Marta Barcewicz, Tomasz Borek powielając swoje sukcesy poza naszą miejscowością. Szkoła nasza jest mistrzem Warmińsko-Mazurskiego Biznesu Puszkowego. W 2003r. zajęliśmy III miejsce w województwie w Konkursie „Ferie na sportowo, kulturalnie, bezpiecznie i zdrowo” organizowanym przez Kuratorium Oświaty w Olsztynie. W szkole realizowanych jest szereg programów profilaktycznych, zdrowotnych i ekologicznych. Uczniowie w godzinach popołudniowych mogą rozwijać swoje zainteresowania w kołach: informatycznym, teatralnym, języka polskiego, matematycznym, historycznym, plastycznym, przyrodniczo-krajoznawczym oraz w dodatkowych zajęciach sportowych. Obecnie realizujemy program zajęć dodatkowych w ramach „Wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży” dofinansowany przez Urząd Wojewódzki. Nad sprawnością i terminowością jego przebiegu czuwa wicedyrektor szkoły Anna Pietkiewicz. W chwili obecnej w szkole zatrudnionych jest 24 nauczycieli, w tym 7 dyplomowanych, 12 mianowanych. 1 osoba jest ekspertem do spraw uzyskiwania stopnia awansu zawodowego nauczycieli, a 6 osób posiada kwalifikacje egzaminatora. Za osiągnięcia w dziedzinie dydaktycznej i wychowawczej nauczyciele naszej placówki otrzymywali odznaczenia i nagrody w tym 2 osoby Kawalerski Krzyż Orderu Odrodzenia Polski, 22 osoby Złoty Krzyż Zasługi, 3 osoby Srebrny Krzyż Zasługi oraz 1 osoba Medal Komisji Edukacji Narodowej. 3 osoby zostały uhonorowane innymi odznaczeniami.


Absolwenci

Jednym z absolwentów szkoły 


Ciekawostki

Budynek szkolny to trzypiętrowy obiekt wraz z salą gimnastyczną, który został wybudowany przez Niemców w 1932 roku. Przed II wojną mieściła się w nim szkoła powszechna i zawodowa z łączną liczbą uczniów ok. 700. Korzystano wówczas z dwunastu sal lekcyjnych, czterech mniejszych pomieszczeń, kąpieliska z prysznicami i łazienkami, auli oraz sali gimnastycznej z balkonem widokowym. W czasie wojny w budynku szkolnym uruchomiono szpital polowy, zaś po jej zakończeniu – obóz dla niemieckich jeńców i magazyny wojskowe.

Bibliografia

  1. http://spbisztynek.edupage.org/text3/?, 19.11.2013.



Jarekc (dyskusja) 20:16, 15 lis 2013 (CET)