Linowiec

Linowiec
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko - mazurski
Powiat	nowomiejski
Gmina	Grodziczno
Sołectwo	Linowiec
Liczba ludności (2012, źródło: www.grodziczno.pl)	421
Strefa numeracyjna	(+48) 56
Tablice rejestracyjne	NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Linowiec
Położenie na mapie Polski Linowiec
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Linowiec (niem. Linowitz ) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975-1998 miejscowość żadministracyjnie przynależała do województwa toruńskiego

Charakterystyka fizjograficzna

Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Linowiec. Miejscowość znajduje się na terenie gminy Grodziczno w obszarze, której występuje tu wyjątkowo duże nagromadzenie polodowcowych form rzeźby terenu, takich jak m.in. moreny denne, pagórki i wzgórza morenowe, rynny subglacjalne, płaty sandru, wytopiskowe. Najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Wel - poniżej 100m n.p.m. W kierunku północno-wschodnim gminy (Garb Lubawski) teren wznosi się i w rejonie na wschód od m. Zwiniarz osiąga największą wysokość 200,8 m n.p.m. Powierzchnia gminy dzieli się na: wysoczyznę morenową, dolinę rzeki Weli rynnę Jeziora Kiełpińskiego, fragmentem sandru Skrwy. Ponadto odnajdziemy tutaj gleby brunatne właściwe i brunatne wyługowane, czarne ziemie, gleby organiczne – torfowe, murszasto-torfowe oraz mułowo-torfowe.

Dzieje miejscowości

Na obszarze Linowca musiało istnieć osadnictwo starożytne gdyż odnaleziono toporek, który w XIX w. był przechowywany w domu dziedzica. Część włościańska wsi należała do biskupów chełmińskich i była zaliczana do klucza kurzętnickiego. Nieznana jest dokładna data lokacji ani etymologia nazwy miejscowości. Na terenie wsi na przełomie XIX i XX w. znajdowały się dobra rycerskie i włościańskie. Przy folwarku znajdowała się gorzelnia, cegielnia i młyn. Właściciel majątku rycerskiego Feliks Kaweczyński hoduje bydło rasy holenderskiej oraz tuczne. Na przełomie XIX/XX w. zajmowały dobra rycerskie i włościańskie 3796 mórg z 69 budynkami i 31 domami . We wsi w tym okresie mieszkało 356 katolików i 15 ewangelików. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.

Gospodarka

Na terenie miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Grodzicznie.

Ludzie związani z miejscowością:

W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Eugeniusz Idziak.

Zabytki:

W miejscowości znajduje się wodospad z ruinami mostu.

Bibliografia:

Korecki Andzrej, Z dziejów gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.