Turowo (gmina Kalinowo)

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 23:29, 18 sty 2015 autorstwa LPF (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Turowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ełcki
Gmina Kalinowo
Liczba ludności (2010) 55
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 19-311
Tablice rejestracyjne NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Turowo
Turowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Turowo
Turowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Turowo (niem. Auersberg, Thurowen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Kalinowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 55 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Józef Dziondziakowski[1].

Położenie

Miejscowość położona w odległości 7,8 km od Kalinowa.

Dzieje miejscowości

Miejscowość założona została w 1473 roku na prawie magdeburskim. Dobra otrzymali Jakub i Juchna Telminowie, Andrzej i Iwaśko. W czasie epidemii dżumy w latach 1709–1711 w miejscowości zmarły 73 osoby. W latach 30. XIX wieku w Turowie zaczęli osiedlać się arianie. W 1933 roku w miejscowości mieszkało 180 osób, a w 1939 roku Turowo liczyło 186 mieszkańców. 16 lipca 1938 roku w miejsce nazwy Thurowen wprowadzono nazwę Auersberg. 12 listopada 1946 roku nadano miejscowości polską nazwę Turowo. W Turowie znajduje się stacja końcowa Ełckiej Kolei Wąskotorowej.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Prawdziskach.

Zabytki

  • cmentarz ewangelicki, zlokalizowany przy drodze gruntowej prowadzącej z Turowa do Zań
  • zabytkowy budynek stacyjny kolei wąskotorowej, budowany w latach 1913 i 1950

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Kawecki Jan, Roman Bolesław, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Bank Danych Lokalnych GUS [29.07.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [29.07.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [29.07.2013]

Przypisy