Ruska Wieś
Ruska Wieś | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | ełcki |
Gmina | Ełk |
Liczba ludności (2010) | 254 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 19-300 |
Tablice rejestracyjne | NEL |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Ruska Wieś (niem. Reuschendorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W 2010 roku liczyła 254 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zbigniew Szechlecki[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość oddalona jest o 2,1 km od jeziora Kociołek i 2,6 km od Jeziora Błyszczącego (Liczonka).
Dzieje miejscowości
Ruska Wieś to prawdopodobnie najstarsza miejscowość położona w gminie Ełk. Założona została w 1376 roku przez Rusinów, którzy otrzymali ziemię od wielkiego mistrza Winricha von Kniprode. W 1404 roku miejscowość uzyskała akt lokacyjny. W XVII i XVIII wieku Ruska Wieś należała do rodziny von Koerstenów. Według źródeł z lat 1740-1742 w miejscowości działała w tym czasie szkoła. W 1783 roku dobra przeszły w ręce powiatu szesteńskiego, sądu w Ełku, domeny w Orzyszu i parafii w Klusach. W roku 1821 wieś była zamieszkana przez 125 osób. Przed wybuchem II wojny światowej Ruska Wieś liczyła 209 mieszkańców.
Najciekawszym obiektem w miejscowości jest dworek pochodzący z przełomu XIX/XX wieku. Jego budowę ukończono ostatecznie w 1935 roku. W latach 20. XX wieku stanowił własność rodziny Juedtz. W skład majątku wchodziła gorzelnia i tartak. Po drugiej wojnie światowej majątek ziemski, który w 1920 roku liczył sobie 600 ha, został przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne. Obecnie można zwiedzić jego pozostałości.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Klusach.
Zabytki
- dworek z przełomu XIX i XX wieku
Przyroda
W miejscowości znajdują się pomniki przyrody – głazy narzutowe: jeden na terenie wsi, a drugi około 250 m na północ od drogi Ełk – Orzysz.
Inne
W miejscowości funkcjonuje schronisko dla zwierząt [2].
Bibliografia
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Kawecki Jan, Roman Bolesław, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
Bank Danych Lokalnych GUS [18.07.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Ełk [29.08.2013]
- ↑ Strona Schroniska dla Zwierz w Ełku [10.09.2013]