Drawa

Drawa
Dwór w Drawie
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	bartoszycki
Gmina	Bartoszyce
Sołectwo	Łabędnik
Liczba ludności (2009)	12
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Drawa
Położenie na mapie Polski Drawa
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Drawa (niem. Gross Sonnenburg) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2009 roku liczyła 12 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Łabędnik, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Mieczysław Kurkowski.

Arklity

Ruiny dworu (2012)

 

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 19 km na południowy wschód od Bartoszyc, przy drodze wojewódzkiej nr 592, w pobliżu granicy z powiatem kętrzyńskim.

Dzieje miejscowości

Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to majątek szlachecki. W 1857 roku Drawa liczyła 108 mieszkańców. Pod koniec XIX wieku majątek obejmował obszar 462 ha (wraz z folwarkiem Frączki; stan na rok 1889), zaliczał się więc do dóbr średniej wielkości; działała w nim mleczarnia. W tym czasie znajdował się on w rękach rodziny Laubhamerów, a w XX wieku – do rodziny Alstadtów. Do 1945 roku Drawa należała do parafii ewangelickiej w Łabędniku.

Po II wojnie światowej wieś weszła w skład sołectwa Łabędnik. W 1978 roku Drawa posiadała sześć indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 45 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z dziewięciu budynków mieszkalnych, które tworzyły zwartą zabudowę. W 1983 roku Drawa liczyła 51 mieszkańców.

Zabytki

• dwór w Drawie z 1922 roku; obecnie opuszczony, w złym stanie
• park dworski w stylu krajobrazowym, obecnie bardzo zaniedbany, zachował się bogaty starodrzew
• pozostałości zespołu folwarcznego z początku XX wieku: dwa domy (nr i 2) - dawne dwojaki (domy robotników folwarcznych) z zabudowaniami gospodarczymi (chlew przy domu nr 2); budynek gospodarczy, drewniana stodoła, murowana obora
• młyn wodny z początku XX wieku, murowany
• kapliczka przydrożna z początku XX wieku, murowana

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]