Duba
Duba | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Zalewo |
Liczba ludności (2010) | 70 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Duba (niem. Leisnersberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1975 wieś wchodziła w skład powiatu morąskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 70 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Duba i Huta Wielka. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bożena Martyka[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad wschodnią odnogą jeziora Jeziorak i na zachód od jeziora Kocioł, 14 km na południe od Zalewa. Duba leży nad Jeziorem Dauby na szlaku Kanału Iławskiego.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w 1714 roku jako wieś szlachecka. Zdaje się, że przez większość czasu, aż do 1945 roku roku pełniła rolę podfolwarku - dóbr wspomagających. Jej pierwotna nazwa brzmiała Leusnersberg. Majątek wchodził w skład dóbr karnickich. W 1782 roku Duba składała się z trzech budynków mieszkalnych. W 1858 roku wieś była zamieszkana przez 14 osób żyjących w dwóch domach. W latach 1937-1939 Duba liczyła 57 mieszkańców.
Dawna nazwa Leisnerberg pochodzi od imienia Luizy, córki właściciela Boreczna z przełomu XVII i XVIII w. – Johannesa von Schőnaicha. Luiza w testamencie z 1714 roku otrzymała Dubę, natomiast jej bracia: Boreczno, Dębinkę, Hutę Wielką i Małą. Miejscowość ma charakter wsi letniskowej z przewagą domków jednorodzinnych. We wsi zachowały się nieliczne domostwa poniemieckie z czerwonej cegły.
Turystyka
- Niebieski szlak rowerowy o zasięgu regionalnym - przebieg trasy: Zalewo -Rąbity-Międzychód-Śliwa-Boreczno-Duba-Mózgowo-Karnity-Dębinka-Miłomłyn-Lubień-Liwa-Zalewo-Gil Mały-Gil Wielki-Wiewiórka-Frednowy-Tynwałd-Jezierzyce-Jażdżówki-Kwiry-Szałkowo-Iława
Zabytki
- Nad południowo-wschodnim brzegiem Jeziora Dauby znajdują się pozostałości jednego z najciekawszych staropruskich założeń obronnych.
Przypisy
- ↑ zalewo.bil-wm.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]