Dobiesław Oleśnicki

Dobiesław Oleśnicki
Data śmierci	1440 r.

Dobiesław Oleśnicki (zm. w 1440 r.) – rycerz króla Jagiełły, pan na Rymanowie, uczestnik bitwy grunwaldzkiej. Sygnatariusz aktu unii horodelskiej 1413 roku. Brat Jaśka Oleśnickiego.

Życiorys

Oleśnicki herbu Dębno z Oleśnicy i z Sienna, został właścicielem Rymanowa dzięki małżeństwu z Katarzyną, córką podskarbiego koronnego Dymitra z Goraja. Ślub odbył się w 1413 r. Małżonkowie bardzo często przebywali w Rymanowie wraz z 11 dzieci.

Oleśnicki był kasztelanem wojnickim w latach 1411–1433, lubelskim w 1433 r., sandomierskim w 1435, starostą krakowskim w 1438, podczaszym krakowskim w latach 1438–1439, wojewodą sandomierskim w latach 1438–1440.

W roku 1404 r. Dobiesław towarzyszył Jagielle w zjeździe z wielkim mistrzem krzyżackim Ulrichem von Jungingenem. Zadziwiał wówczas wszystkich rynsztunkiem i dworskimi obyczajami, siłą, wytrzymałością i kunsztem rycerskim. W opisie bitwy pod Grunwaldem wśród 50 polskich chorągwi Długosz jako 38. wymienia chorągiew oleśnicką z białym krzyżem na czerwonym polu. Wystawił ją i dowodził nią w bitwie Dobiesław z Oleśnicy. Godnie towarzyszył mu w walce syn Piotr, łowczy sandomierski.

Dowodził podczas oblężenia Malborka. Był protoplastą rodu Sienieńskich.

Zmarł w 1440 r. Rok później właścicielką zamku w Rymanowie została jego żona, Katarzyna Gorajska Oleśnicka, a kolejnymi właścicielami zostali syn Andrzej Sienieński i wnuk Wiktoryn.

Bibliografia

J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.