Edward Pietkiewicz (policjant)
| Edward Pietkiewicz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1940 Toruń |
Edward Pietkiewicz - Nadinspektor Policji (ur. 20 kwietnia 1940 r. w Toruniu). Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie
(25 VII 1997 – 25 V 1999)
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Edward Pietkiewicz urodził się 20 kwietnia 1940 r. w Toruniu. W tym mieście uczęszczał także do liceum ogólnokształcącego, gdzie w 1957r. złożył egzamin maturalny. Naukę kontynuował w Studium Nauczycielskim na kierunku filologia polska. Po jego ukończeniu w 1961 r. podjął pracę w szkole podstawowej jako nauczyciel języka polskiego.
Praca
Praca nauczyciela była w przypadku E. Pietkiewicza rozwiązaniem jedynie tymczasowym. Równocześnie z jej rozpoczęciem podjął on starania o przyjęcie do służby w MO. Jako jednostkę docelową wskazał Komendę Miejską w Toruniu. Jego prośba została zaakceptowana i 15 kwietna podjął służbę na stanowisku wywiadowcy Brygady Wywiadowczej Wydziału do Walki Przestępstwami Kryminalnymi Komendy Miejskiej MO w Toruniu. W jednostce tej pracował do 1 września 1965 r., kończąc w międzyczasie roczny kurs referentów operacyjno-dochodzeniowych w Szkole Podoficerskiej MO w Pile. Następnie został on skierowany do Szkoły Oficerskiej MO w Szczytnie, którą ukończył w czerwcu 1967 r. jako prymus. Uzyskał wówczas pierwszy stopień oficerski podporucznika MO.
Pierwszy pobyt E. Pietkiewicza w Szczytnie nie ograniczył się do ukończenia Szkoły Oficerskiej. Rolę słuchacza zamienił on po jej ukończeniu na rolę wykładowcy. Rozpoczął też studia na Uniwersytecie Gdańskim na kierunku pedagogika, które ukończył w 1974 r. W 1970 r. w czasie studiów zdecydował o powrocie do służby liniowej, znajdując zatrudnienie w Wydziale Służby Kryminalnej Komendy Wojewódzkiej MO w Bydgoszczy, na stanowisku starszego inspektora. W latach następnych awansował w tej jednostce, 1 lutego 1973 r. został kierownikiem sekcji Informacyjno-Rozpoznawczej, a 1 sierpnia 1973 r. zastępcą naczelnika Wydziału Kryminalnego.
W kwietniu 1974 r. E. Pietkiewicz wrócił do rodzinnego Torunia obejmując stanowisko zastępcy komendanta Komendy Miejskiej i Powiatowej MO w tym mieście. W 1975 r. w wyniku wprowadzenia nowego podziału administracyjno-terytorialnego kraju i reorganizacji administracji, w Toruniu powstała Komenda Wojewódzka MO, gdzie E. Pietkiewicz objął stanowisko naczelnika Wydziału Kryminalnego. Sprawował je do 1 maja 1978 r., kiedy powierzono mu funkcję komendanta Komendy Miejskiej MO w Toruniu. 22 stycznia 1981 r. powrócił do Komendy Wojewódzkiej na stanowisko zastępcy komendanta wojewódzkiego ds. MO. 1 sierpnia 1983 r. w związku z reorganizacja aparatu terytorialnego resortu spraw wewnętrznych, stanowisko to zostało przemianowane na zastępcę szefa Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych ds. MO. Zajmował je do końca 1987 r., kiedy w wyniku orzeczenia dotyczącego stanu zdrowia został zwolniony ze służby w MO.
W 1989 r. E . Pietkiewicz odnowił organizacyjne związki z milicją przyjmując stanowisko starszego wykładowcy Wyższej Szkoły Oficerskiej MSW w Szczytnie. W czerwcu 1990 r. związki te zacieśnił, bowiem po uzyskaniu orzeczenia o zdolności do służby w Policji oraz zwolnieniu z obowiązku odbycia służby przygotowawczej, został powołany na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji w Toruniu, z zadaniem zorganizowania tej jednostki. 24 listopada 1992 r. przeniesiono go na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji w Koszalinie, a 5 listopada 1994 r. ówczesny komendant główny Policji nadinsp. Zenon Smolarek powołał E. Pietkiewicza na swojego zastępcę, powierzając mu nadzór nad policją kryminalną. Funkcję te pełnił do 3 grudnia 1996 r., kiedy odwołano go na własną prośbę z tego stanowiska i umieszczono w grupie rezerwowej przy Biurze Kadr i Szkolenia KGP.
25 lipca 1997 r. E. Pietkiewicz po raz trzeci w swojej karierze zagościł w Szczytnie. Został on bowiem wówczas wyznaczony na stanowisko komendanta Wyższej Szkoły Policji [1] w Szczytnie (dalej WSPol). Pełnił je niespełna dwa lata. Mimo stosunkowo krótkiego okresu czasu występowania w tej roli nadał WSPol nowy impuls rozwojowy. Za jego kadencji oddano do użytku Stanowisko Dowodzenia i Kierowania Operacjami i Siłami Policyjnymi, które było uznawane za pierwszy tego typu kompleks dydaktyczny w Polsce. W tym czasie WSPol wzbogaciła się też swoją infrastrukturę zyskując nowoczesny kompleks sportowy, składający się z krytego basenu, zespołu strzelnic oraz wielofunkcyjnej hali sportowej. Były to pierwsze duże inwestycje mające służyć poprawie jakości szkolenia.
E. Pietkiewicz przestał pełnić funkcje komendanta WSPol 25 maja 1999 r. Było to dla niego równoznaczne z ponownym pożegnaniem się ze służbą i przejściem w policyjny stan spoczynku.
Bibliografia
Majer P, Kronika Policji, [w:] Przegląd Policyjny, roczniki z lat 1990-2003.
Siemak Z., Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie (10 X 1990 - ), [w:] 50-lecie oficerskiego szkolnictwa policyjnego w Szczytnie (1954-2004), red. nauk. M. Goettel, A. Misiuk, Szczytno 2004.
Pływaczewski W., Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie. Dziesięciolecie kontynuacji, [w:] „Policja” 2000, nr 1-2.
