Stefan Grodzicki
Stefan Grodzicki | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1947, Złotoryja |
Data śmierci | 30 września 1976, Bartoszyce |
Dyscyplina | jeździectwo |
Największy sukces | uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku |
Stefan Grodzicki (ur. 4 sierpnia 1947 w Złotoryi na Dolnym Śląsku, zm. tragicznie 30 września 1976 w Bartoszycach) – czołowy jeździec polski lat 60. i 70., olimpijczyk z Monachium (1972).
Przebieg kariery sportowej
Stefan Grodzicki był absolwentem liceum w Bartoszycach (1967) oraz Wyższej Szkoły Rolniczej (1972) i Akademii Rolniczo-Technicznej (1976) w Olsztnie, gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera zootechniki. Całe jego życie związane było jednak ze stadniną koni w Liskach, gdzie mieszkał z rodzicami od 1952 roku. W stadninie tej po maturze podjął pracę (1967) i rozpoczął karierę sportową, która trwała od 1960 do 1976 roku. Mierzył 184 cm, ważył 73 kg, a trenował pod kierunkiem ojca.
Debiutował w 1960 roku, a już w dwa lata później na mistrzostwach Polski juniorów w skokach został II wicemistrzem, zaś w latach 1964–1965 na klaczy Czeladka wywalczył dwukrotnie tytuł mistrza kraju w tej konkurencji. W latach następnych szybko awansował do grona najlepszych jeźdźców Polski w skokach i ujeżdżeniu.
W latach 1966–1972 aż 15-krotnie startował w Pucharze Narodów odnosząc jedno zwycięstwo. W sumie podczas całej kariery sportowej wziął udział w 1273 konkursach, odnosząc 198 zwycięstw. W barwach narodowych (1965–1974) na 193 starty zajął 103 punktowane miejsca, w tym 6 razy pierwsze. Był uczestnikiem Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972).
29 września podczas powrotu z Olsztyna, gdzie składał egzamin magisterski, uległ wypadkowi samochodowemu. W wyniku odniesionych obrażeń zmarł w szpitalu w Bartoszycach 30 września 1976 i pochowany został na cmentarzu w Sępopolu. Osierocił żonę Teresę i córkę Łucję.
Posiadał m.in. tytuł Zasłużony Mistrz Sportu oraz brązową odznaką FEI.
Osiągnięcia sportowe
- złoty medalista MP w ujeżdżeniu (1976)
- 7-krotny I wicemistrz kraju: w skokach (1967, 1969, 1973) i ujeżdżeniu (1972–1975)
- 3-krotny II wicemistrz Polski: w ujeżdżeniu (1971) i skokach (1971, 1972),
- uczestnictwo w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972)
- Indywidualnie: w eliminacjach zajął 13–18 m na 56 startujących
- Drużynowo: 12 miejsce na 17 startujących ekip
Bibliografia
Głuszek, Leksykon 1999, s. 203.
Pawlak, Olimpijczycy, s. 87.
Habinowska, Ludzie i konie, s. 331, 401-407.
Jeźdźcy olimpijscy, s. 67-68.
Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad rodzinny (żona).
Muzeum Sportu w Olsztynie [20.10.2014]
Wikipedia.pl [20.10.2014]