Kanał Łuczański

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 20:53, 4 lut 2014 autorstwa Stanislaw1972 (dyskusja) (Bibliografia)
Skocz do: nawigacja, szukaj


Kanał Łuczański

Położenie

Kanał Łuczański. © Stanisław Kuprjaniuk
Most obrotowy w Giżycku. © Stanisław Kuprjaniuk

Kanał Łuczański w Giżycku jest częścią Kanału Mazurskiego. Znajduje się on w zachodniej części Giżycka i łączy jezioro Niegocin z jeziorem Kisajno.

Opis

Kanał został wykopany w latach 1765-1772. Ma długość 2130 m i średnią głębokość 1,9 m. Natomiast jego szerokość wynosi w granicach od 12 do 15 m. Kanał służy głównie Żegludze Mazurskiej oraz żeglarzom płynącym z północy i południa Mazur. Nad kanałem biegnie jeden most kolejowy linii kolejowej Ełk - Olsztyn, kładka dla pieszych i trzy mosty przeznaczone do ruchu kołowego. Pierwszym mostem, w ciągu ulic Moniuszki i Olsztyńskiej, jest most obrotowy. Zbudowany został w 1898 roku jako połączenie miasta ze znajdującą się na zachód od niego twierdzą Boyen. Most jest skonstruowany w ten sposób, że przęsło mostowe obraca się w bok, a nie do góry jak w zwykłych mostach zwodzonych. Obracany jest ręcznie przez jednego operatora. Cała operacja otwierania mostu zajmuje około 5 min i jest atrakcją turystyczną Giżycka. Drugi most nad kanałem powstał w ciągu Szosy Obwodowej, a trzeci przebiega w ciągu ul. Wojska Polskiego. Charakterystycznym elementem kanału są przesiadujący wędkarze, którzy poławiają typowe dla wód jeziornych: płocie, leszcze, krąpie, okonie, rzadziej szczupaki i węgorze.

Ciekawostki

Alternatywnym połączeniem jezior Niegocin i Kisajno, z którego mogą skorzystać jednostki mniejsze niż statki pasażerskie Żeglugi Mazurskiej, jest tzw. Stary Kanał, który tworzą Kanał Niegociński na jezioro Tajty i dalej kanał Piękna Góra z jeziora Tajty na jezioro Kisajno. Kanał ten był wykorzystywany również przez wszystkie większe jednostki, gdy na czas remontu mostu obrotowego przykryto go tymczasową kładką.

Bibliografia

Bałdowski Jan, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna. Przewodnik, Warszawa 1997.

Koziak Mariusz, Mazury i Warmia, Warszawa 2002.