Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny

Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
Typ obszaru	Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Powierzchnia	2953,7
Status obszaru	Projektowany SOOS
Położenie na mapie brak Brak mapy: POL
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Obszar Natura 2000 Bieńkowo – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS)

Ogólny opis obszaru

Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny, obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo. Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze „ekologicznie” starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki, uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową oraz rzęsą i do ich wypłycania. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym, utrzymują stały kontakt z Łyną( 10 obiektów),niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.
Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach gradowych występuje zjawisko tzw. pineztyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego oraz juvenalizacji czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki, w porównaniu z innymi siedliskami tego typu, udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i dębów szypułkowych występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowych charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem ma olszy czarnej i znacznie mniejszym jesionem wyniosłym. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej

Walory przyrodnicze

Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadna formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzaju siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy.
Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniaka stawowego; dzięcioła czarnego; zimorodka; gąsiorka i derkacza. Odnotowano tu wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin np. chrząszcza kałużnicy rosiczki okrągłolistnej, bagna zwyczajnego, lilii złotogłów i wiele gatunków storczyków.

Cel ochrony

Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni i składu gatunkowego obecnych tu siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej;
Działania ochronne powinny być ukierunkowane też na zachowanie bytującej tu dobrze zachowanej populacji czerwończyka nieparka, głowacza białopłetwego, licznej populacji kumaka nizinnego, bobra i wydry.

Istniejące formy ochrony

Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ah)

Bibliografia

Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim: 137-140. Wydawnictwo Mantis: Olsztyn, 2009.

Linki zewnętrzne

Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim [1] 14.06.2014