Rezerwat Sosny Taborskie
Rezerwat przyrody Sosny Taborskie | |
| |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1957 |
Powierzchnia | 95,32 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Sosny Taborskie
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat utworzony w 1957 r.(MP nr 6 poz.32) na terenie gminy Łukta w Nadleśnictwie Miłomłyn. Powstał w celu ochrony cennego starodrzewu sosnowego tzw. ekotypu Taborskiego. Wyróżnia się ogólnym pokrojem drzew jak i jakością drewna. Charakterystycznymi cechami sosny Taborskiej są: zupełny brak gałęzi w odziomkowej i środkowej części strzały oraz brak zewnętrznych śladów po nich. Rezerwat utworzono na powierzchni 95,32 ha.
[[Plik:]]
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
W czasie zakładania rezerwat reprezentował zbiorowisko leśne w typie siedliskowym boru mieszanego, w którym panowała sosna zwyczajna, z domieszką buka zwyczajnego, graba zwyczajnego, klonu zwyczajnego, lipy drobnolistnej,dąb szypułkowydębu szypułkowego i świerka pospolitego. Obecnie na skutek stopniowego wypadania sosny i wzrostu udziału wymienionych gatunków liściastych w rezerwacie zachodzi wyraźna sukcesja w kierunku lasu liściastego.
Rośliny
Warstwa krzewów reprezentowana jest głównie przez leszczynę, jarzębinę oraz podrost z wyżej wymienionych gatunków drzew. W runie leśnym występują gatunki typowe dla borów jak i charakterystyczne dla lasów liściastych: turzyca pigułkowata, śmiałek pogięty,konwalia majowa,malina kamionka, orlica pospolita, jastrzębiec Lachenala, groszek skrzydlasty, marzanka wonna. Z mchów znaczny udział ma rokietnik pospolity, rokiet cyprysowaty, złotowłos strojny.
Ciekawostki
Drewno sosny taborskiej stanowi cenny i wartościowy surowiec, zwłaszcza do produkcji sklejki i do celów szkutniczych, wykorzystywane było m.in. do budowy masztów żaglowców. Wysokiej jakości drewno odznacza się na całym przekroju równomierną szerokością przyrostów rocznych, średnio około 1 mm. Powolnemu przyrostowi pnia towarzyszy mały przyrost grubości gałęzi, które obumierając odpadają wcześnie i nie wrastają głęboko w strzałę. W konsekwencji sosna taborska odznacza się zupełnym brakiem sęków wewnętrznych, co czyni to wysoko ceniony. W 1900 r. na światowej wystawie w Paryżu, ekotypowi sosny Taborskiej prezentowanemu pod nazwą ‘bois de Tabre’, nadano miana najlepszego surowca sosnowego świata.
Rezerwat dostępny jest dla zwiedzających. Zwiedzanie ułatwia 1,5 km ścieżka dydaktyczna z tablicami informacyjnymi urządzona przez Nadleśnictwo Miłomłyn.
Niedaleko rezerwatu położone są jeszcze inne: Rezerwat Wyspa Lipowa orazRezerwat Ostoja Bobrów na Rzece Pasłęce.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B.,Wołos L. Obszary chronione i pomnikiprzyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. Olsztyn,1999.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Sosny_Taborskie
http://www.przyroda.mazury.pl/index.php?page=nature&id=70