Mieczysław Pleśniak
‘’’Mieczysław Pleśniak‘’’ (ur.26 lutego 1931 r w miejscowości Łabowa kolo Nowego Sącza, zmarł 5 grudnia 2012 roku w Nowej Dębicy) - Prekursor piłki ręcznej w Elblągu. Współzałożyciel Międzyszkolnego Klubu Sportowego Truso Elbląg.
| | |
| |
| Dyscyplina | Trener piłki ręcznej |
Po studiach w 1954 roku na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie odebrał nakaz pracy do Elbląga. Skierowano go do Technikum Budowy Maszyn, gdzie rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego. Od pierwszych dni oprócz obowiązków wynikających z planu lekcji angażował się społecznie w szkolenie piłkarzy ręcznych w elbląskich klubach sportowych. Turbina i MKS Zryw, które zasilał najbardziej utalentowanymi zawodnikami. Był współzałożycielem Międzyszkolnego Klubu Sportowego Truso, gdzie przez 55 lat wprowadzał w tajniki piłki ręcznej kolejne generacje wychowanków. Wygrywali ono turnieje rangi Mistrzostw Polski, odnosili sukcesy zagraniczne. Wychowankowie reprezentowali Polskę, a nazwiska: Władysława Popielarskiego (uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Monachium 1972), Marka Panasa ( IO Moskwa 1980), czy Zbigniewa Plechocia na trwałe zapisały się do krok tej dyscypliny w kraju. Trenerski dorobek doceniły władze centralne powierzając mu w latach 1964-1974 funkcję trenera kadry narodowej juniorów. Był Przewodniczącym Komisji Młodzieżowej w Związku Piłki Ręcznej w Polsce, członkiem Rady Trenerów, przy Zarządzie głównym SZS, w Elbląskim Szkolnym Związku Sportowym odpowiedzialnym za sport młodzieżowy. Otrzymał tytuł Honorowego Przewodniczącego ESZS. Oprócz perfekcyjnego warsztatu trenerskiego ogromną uwagę zwracał na wychowanie młodych sportowców, poświęcając im wiele czasu poza boiskiem. Zaangażował się również w pracę powstałego w Elblągu klubu „Nestora” skupiającego zasłużonych trenerów, działaczy i zawodników. Był wielokrotnie honorowany między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Diamentową Odznaką Związku Piłki Ręcznej w Polsce, 100-lecia Sportu Polskiego. Rada Miejska przyznała mu wyróżnienie „Bene Merentibus” za zasługi dla Elbląga.
