Siewka złota

Siewka złota
Pluvialis apricaria`
Linnaeus, 1758
Pluvialis apricaria Linnaeus, 1758
Źródło: [2]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Rząd	siewkowe
Rodzina	sieweczkowate
Rodzaj	Pluvialis
Gatunek	siewka złota
Podgatunki
P. apricaria apricaria P. apricaria altifrons

Siewka złota (Pluvialis apricaria) – gatunek średniego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Długość ciała – ok. 25-29 cm.

Charakterystyka

Ptak mniejszy od czajki, o krępej sylwetce z krótką szyją i dziobem oraz średniej długości nogami. W szacie godowej policzki, gardło, przód szyi, pierś i brzuch czarne, tworzące plamę otoczoną białym pasem oddzielającym ją od brunatnego wierzchu ciała, nakrapianego żółtozłocistymi plamkami. Jesienią wierzch ciała plamkowany żółto i brunatno, a spód ciemno plamkowany na żółtobeżowym tle. W locie spód skrzydeł białawy i pasek skrzydłowy białawe. Samica w szacie godowej podobna do samca, ale czarny spód pokryty jest białymi plamkami.

Nieliczny ptak przelotny, zwykle tworzy niewielkie stada, ale czasem koncentracje liczą po kilkaset, a nawet kilka tysięcy osobników. W okresie przelotów zatrzymuje się na polach uprawnych, pastwiskach, łąkach, na opróżnionych stawach i zbiornikach zaporowych. Często przebywa w towarzystwie innych siewkowców, a najczęściej żeruje na polach uprawnych z czajkami.
Żywi się drobnymi bezkręgowcami: larwami owadów, chrząszczami czy dżdżownicami.

Gniazdo buduje na ziemi - w postaci skąpo wyścielonego dołka wśród rzadkiej roślinności lub między kamieniami.

Źródło: [3]

Występowanie

Zamieszkuje w zależności od podgatunku:

• Pluvialis apricaria apricaria – Wyspy Brytyjskie, północno-zachodnie Niemcy, Danię, południową i środkową część Półwyspu Skandynawskiego i Finlandii oraz wschodnie wybrzeże Bałtyku. Ptaki ze Skandynawii zimują w środkowej i południowej Europie oraz północnej Afryce;
• Pluvialis apricaria altifrons – środkową i wschodnią Grenlandię, Islandię, Wyspy Owcze oraz Laponię i północno-wschodnią Europę po półwysep Tajmyr. Ptaki z Islandii zimują na Wyspach Brytyjskich, we Francji i na Półwyspie Iberyjskim.

W Polsce gatunek dawniej lęgowy, obecnie regularnie przelotny w całym kraju (przylot: marzec-kwiecień; odlot: lipiec-grudzień).

Na Warmii i Mazurach siewkę złotą odnotowano na obszarach Natura 2000 Lasy Skaliskie i Natura 2000 Polder Sątopy-Samulewo, należących do sieci Natura 2000.

W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek wymarły w kraju oraz w Dyrektywie Ptasiej.

Bibliografia

Richarz Klaus, Ptaki-przewodnik, Warszawa, Wydawnictwo Muza, 2009.
Radziszewski Michał, Ptaki Polski, Warszawa, Carta Blanca, 2011.

Zobacz też

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną, Dziennik Ustaw 2004, nr 220, poz. 2237 [4]
[5]
[6]
[7]