Słupnica
| Słupnica | |
| | |
 Gród w Słupnicy, źródło: http://www.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec Pomorski |
| Sołectwo | Słupnica |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Kod pocztowy | 13 - 340 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Słupnica | |
| Położenie na mapie Polski  Słupnica | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Słupnica (niem. Stangenwalde)– wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Adam Witkowski.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Przez wieś przepływa rzeka Młynówka (Stróga Piotrowicka) - prawy dopływ Osy. Ponadto Słupnica posiada na swoim terenie Las Słupnicki, gdzie zlokalizowany jest 150 letni pomnik przyrody: dąb, jesion, lipa, klon. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka o Słupnicy pochodzi z dokumentu lokacyjnego Kisielic z 1331 r. W dokumencie występuje świadek Jan Stengel ze Słupnicy. Kolejną informację o miejscowości zawiera dokument z 1335 r. określający granice Piotrkowic, w którym mowa o proboszczu Słupnicy Arnoldzie. Wieś lokowano w 1346 r. na 60 włókach. W tym roku, Biskup Pomorski nadał Mateuszowi urząd sołecki w Słupnicy. Ponadto dokument lokacyjny zobowiązywał karczmarza do płacenia rocznego czynszu w wysokości trzech grzywien. Dokument lokacyjny jest odnowieniem starego przywileju lokacyjnego. Obok wsi bowiem istniał w Słupnicy majątek biskupi o powierzchni 25 włók. Nie znana jest etymologia nazwy wsi. W 1789 r. Słupnica była zatem wsią miejską należącą do Biskupca Pomorskiego i liczyła 35 domów mieszkalnych. Na terenie Słupnicy znajdował się późnośredniowieczny gród - w dolinie cieku Młynówki. Dodatkowo obok grupy ludności katolickiej pojawiała się w II poł. XIX w. sekta katolicko-apostolska, którą założono w 1866 roku w pobliskim Biskupcu Pomorskim. W kolejnych latach liczba mieszkańców przedstawiała się następująco: 1809 – 210, 1817 – 268, 1831 – 388, 1864 – 725, 1871 – 701; 1885 – 633, 1895 – 602; 1905 – 586. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej.
Gospodarka
W Słupnicy działa firma Dudek Visual a na rzece Młynówce zlokalizowany jest jaz i elektrownia.
Zabytki
Na terenie miejscowości znajdują się następujące zabytki: późnośredniowieczny gród, cmentarz z XIX/XX w., młyn z początku XX w.
Bibliografia
http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&subsub=25&menu=112&strona=1, 12.09.2013.
