Kocibórz

Kocibórz
Rodzaj miejscowości	Wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	kętrzyński
Gmina	Reszel
Liczba ludności (2010)	80
Strefa numeracyjna	(+48) 89
Tablice rejestracyjne	NKE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kocibórz
Położenie na mapie Polski Kocibórz
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kocibórz (niem. Kattmedien) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie kętrzyńskim w gminie Reszel. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Małgorzata Kozłowska.

Charakterystyka fizjograficzna

Krajobraz falisty ziemi kętrzyńskiej ukształtował się w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec wielokrotnie powracał, po czym zatrzymywał się i cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały moren czołowych. Obecnie tworzą one spore wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Podąża od Świętej Lipki, którą otacza od północy łukiem, następnie na Bezławki, Wilknowo, Pręgowo. Z topniejących lodów wytworzyły się jeziora zastoiskowe. O istnieniu tych jezior, na obszarze powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste, które wypełniają środek dawnego jeziora, ponadto gliny margliste, osadzające się na brzegach zbiornika.

Dzieje miejscowości

W 1342 roku dwaj bracia Prusowie, Simon i Mathias Tustynisowie, otrzymali od biskupa i kapituły warmińskiej majątek lenny wraz z ośmioletnią wolnizną. Braci zobowiązano do służby konnej w zbroi.

W 1361 roku potomkowie założycieli majątku, czterej Prusowie, dostali potwierdzenie przywileju lennego. Nazwa majątku pochodziła od pruskiego pola osadniczego Katemedian, czyli Koci Las. Pod koniec XIV wieku majątek był we władaniu sołtysa wsi Unikowo Johannesa i jego matki Alheidy. W 1404 roku biskup Henryk Vogelsang odkupił ten majątek za kwotę 120 grzywien. Celem zakupu, było nadanie majątku w lenno razem z sąsiednią posiadłością Leginy – rodzinie von Oelsenów.

Oelsenowie przybyli na teren Prus, pod koniec XIII wieku, z rejonu Padebornu.

W XVI wieku Kocibórz należał do Hansa Eberta. W 1656 roku we wsi ponownie pojawia się rodzina Oelsenów. Wkrótce wieś odkupił szlachcic polski - Bogdanowski, następnie przeszła w posiadanie Polaka – Heldena Gąsiorowskiego.

We wsi folwarcznej zamieszkiwały 64 osoby. Majątek liczył 15 łanów (252 ha). W 1785 roku majątek razem z folwarkiem liczył 5 chałup i należał do właściciela posiadłości Leginy, von Melitza. W 1820 roku przeszedł w posiadanie kupca Krausego. W 1889 roku wielkość majątku wynosiła 320 ha, natomiast jego właścicielem został Zimmermann. Przy folwarku wybudowano również gorzelnię.

Ostatnim właścicielem przed wojna był Bruno Zimmermann. Posiadał 42 konie, 107 sztuk bydła, 225 owiec i 100 świń. We wsi folwarcznej w Kociborzu mieszkało wówczas 111 osób.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii greckokatolickiej pw. Przemienienia Pańskiego w Reszlu.

Ludzie związani z miejscowością

Pod koniec XIV wieku majątek znajdował się w posiadaniu sołtysa wsi Unikowo Johannesa i jego matki Alheidy.
W XVI wieku Kocibórz należał do Hansa Eberta.
W późniejszym wieku wieś należała do szlachcica polskiego Bogdanowskiego, poczym przeszła w posiadanie również Polaka – Heldena Gąsiorowskiego.
W 1820 roku wieś należała do kupca Krausego.
Ostatnim właścicielem wsi przed wojna był Bruno Zimmermann.

Bibliografia

Licharewa Zofia, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.