Zalbki

Zalbki
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Dywity
Liczba ludności (2010)	129 (łącznie Zalbki i Szypry)
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Zalbki
Położenie na mapie Polski Zalbki
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Zalbki (niem. Salbken) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dywity. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku była zamieszkana przez 129 osób (łącznie Zalbki i Szypry). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zbigniew Pupecki.

Położenie

Miejscowość jest położona na Pojezierzu Olsztyńskim, nad rzeką Wadąg, w odległości 5 km na północny wschód od Olsztyna.

Dzieje miejscowości

Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z 1386 roku. Występowała wówczas pod nazwą Glandemansdorf. Niemiecka nazwa Salbken pojawia się po raz pierwszy w XVII wieku. Od XIX stulecia występuje także polska odmiana – Zalpki, Zalbki. Nazwa pruska jest powiązana z litewską salape – zlewisko. W roku 1518 Zalbki odwiedził jako administrator komornictwa olsztyńskiego Mikołaj Kopernik. Zalbki wówczas wieś czynszowa była jednym z punktów dużej wizytacji obejmującej wszystkie 31 ówczesnych wsi czynszowych. Doszło wówczas do ponownej lokacji wsi, spowodowanej wydarzeniami związanymi z wojnami w XIV i XV wieku. Zalbki, jako wiele wsi uległy spustoszeniu i częściowemu wyludnieniu. Kopernik jak i jego następcy podjęli więc próbę ponownego zasiedlenia opuszczonych obszarów. W XVI wieku zwiększył się również napływ ludności polskiej na teren całego komornictwa olsztyńskiego. W XVIII wieku przyszedł kolejny cios - znacznych spustoszeń dokonała szalejąca w całych Prusach epidemia dżumy (1709-1711). W 1905 roku wieś była zamieszkana przez 105 osób. W 1993 roku miejscowość liczyła 110 mieszkańców.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Rozalii w Kieźlinach.

Zabytki

• Kapliczka neogotycka zlokalizowana w centrum wsi, prawdopodobnie z końca XIX wieku.

Bibliografia

1. Lewicka Daniela, Tomkiewicz Ryszard, Gmina Dywity: teraźniejszość i przeszłość, Olsztyn 1994.
2. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
3. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.12.2013]
4. Genealogy.net [data dostępu: 12.12.2013]