Orłowo (gmina Biała Piska)
Orłowo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Biała Piska |
Liczba ludności (2010) | 123 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 12-230 |
Tablice rejestracyjne | NPI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Orłowo (niem. Orlowen, od 1938 r. Siegmunden) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 123 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Kazimierz Waśkiewicz[1].
Położenie
Wieś położona jest na terenie Pojezierza Ełckiego wchodzącego w skład Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Miejscowość leży w odległości 7 km na północny zachód od Białej Piskiej, na północ od drogi krajowej nr 58.
Dzieje miejscowości
Osada istniała już w roku 1424 (wymieniana w przywileju dla Giętkich) jako dąbrowa obejmująca około 70 łanów, o którą zabiegał wówczas bliżej nieznany Mazowszanin z dwoma braćmi oraz sołtys z Pisza. Prawdopodobnie trafiła ona ostatecznie w ręce tych pierwszych – przywilej lokacyjny z 1448 roku wystawiony został na Adama, jego syna Zygmunta i zięcia Szymona. Wieś liczyć miała 30 łanów na prawie magdeburskim. Z części dóbr należących do Szymona powstały później Szymany, osobna osada na 11 łanach. Od nazwiska jednego z właścicieli wieś początkowo zwano Adams feld; później utrwaliła się nazwa Orlowen. W październiku 1710 roku do wsi dotarła wielka epidemia dżumy, w wyniku której zmarło 26 mieszkańców. Wieś początkowo należała do parafii piskiej; w XVII wieku włączono ją do parafii ewangelickiej w Białej Piskiej.
Szkoła we wsi powstała w 1756 roku. W 1935 roku dwóch nauczycieli zajmowało się w niej nauką 72 dzieci. Szkołę podstawową zorganizowano w Orłowie do końca grudnia 1945 roku; zatrudniony był w niej wówczas jeden nauczyciel. Biblioteka została zorganizowana w latach 1965-1966.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1857 r. – 145 osób
- 1939 r. – 211 osób
Zabytki
- dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku
- szkoła z pierwszej połowy XX wieku, murowana
Bibliografia
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709-1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
- Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
- Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Worobiec Antoni, Worobiec Krzysztof A., Z dziejów szkolnictwa na Ziemi Piskiej, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 73–90.
- Bank Danych Lokalnych GUS [15.08.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [15.08.2013]
- Strona Urzędu Gminy Biała Piska [15.08.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Biała Piska [30.08.2013]