Kaliszki
Kaliszki | |
| |
Kaliszki. Niemiecka i rosyjska mogiła żołnierska z czasów I wojny światowej Olsztyńska Strona Rowerowa [27.08.2014]
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Biała Piska |
Liczba ludności (2010) | 263 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 12-230 |
Tablice rejestracyjne | NPI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kaliszki (niem. Kalischken, od 1938 r. Flockau) – wieś sołecka w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 263 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Marek Zadroga[1].
Położenie
Wieś położona jest na terenie Pojezierza Ełckiego wchodzącego w skład Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Wieś leży w odległości 4,5 km na zachód od Białej Piskiej, przy drodze nr 610 w kierunku Pisza. Na południowy zachód od wsi znajduje się Owcza Góra o wysokości 181 m n.p.m.
Dzieje miejscowości
Pierwsze wzmianki o Kaliszkach pochodzą z 1424 roku, kiedy to wymieniane były one jako wieś licząca 60 łanów, obsadzona przez niejakiego Paszka (być może chodzi o właściciela Mikut i Kowalewa - Paszka Przyborowskiego). W 1447 roku wieś należała do Jana Flotau; przywilej lokacyjny mówił o 70 łanach na prawie magdeburskim. Nieco później Jan zakupił kolejne 15 łanów, które następnie (1471) odsprzedał Mikołajowi Cwalinie na dobra Cwaliny; prawdopodobnie wszedł on również w posiadanie Mikut. W 1539 roku istniała tu karczma. W XV i XVI wieku wieś występowała pod nazwami: Kallishchken, Heynitzinn, Haenitzen, Hennitzen, Haeinczen. Te ostatnie nazwy wiążą się z kolejnymi właścicielami wsi: Kneblami, którzy później pisali się jako Hińczowie, Heintze, Hintze. W 1556 roku uzyskali oni odnowienie przywileju na 70 łanów w Kaliszkach. W czerwcu 1710 roku do wsi dotarła wielka epidemia dżumy; w jej wyniku zmarło siedmiu mieszkańców.
Szkoła w Kaliszkach powstała w 1862 roku. W 1935 roku zatrudniony był w niej jeden nauczyciel, uczęszczało 49 dzieci.
Dwór wybudowano w 1830 roku, prawdopodobnie na miejscu poprzedniej budowli i z wykorzystaniem budulca. Pod koniec XIX wieku właścicielami była rodzina Jorstreuter, a w latach 20. XX wieku – rodzina Windensein; działał tu folwark, funkcjonowała gorzelnia. Po II wojnie światowej na terenie majątku założono PGR (jeden z pierwszych w powiecie piskim).
W 1883 roku powstał w Kaliszkach dworzec kolejowy na linii Pisz – Ełk, zaś w okresie międzywojennym wzniesiono budynek nowego dworca. Linię odbudowano w 1950 roku.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców wsi w poszczególnych okresach:
- 1857 r. – 210 osób
- 1864 r. – 184 osoby
- 1867 r. – 194 osoby
- 1933 r. – 248 osób
- 1939 r. – 208 osób
Zabytki
- zespół dworsko–parkowy z pierwszej połowy XIX wieku; dwór dwukondygnacyjny, z dużym arkadowym gankiem; park zaniedbany, ale ze zróżnicowanym drzewostanem, m.in. dąb – pomnik przyrody
- pozostałości zabudowań gospodarczych: kuźnia, dwa czworaki (obecnie własność Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa)
- zespół dworca kolejowego: dawny dworzec z 1883 roku, dworzec z lat 30. XX wieku, dwa budynki gospodarcze z 1883 roku – murowane
- zespół budynków szkolnych z początku XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy, murowane
- dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku
- kwatera wojenna żołnierza niemieckiego i żołnierza rosyjskiego z okresu I wojny światowej
Bibliografia
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709–1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
- von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19–20, 2010–2011, ss. 83–157.
- Jasiński Stanisław, Żywiczyński Adam, Węzeł kolejowy w Piszu (Część II), Znad Pisy, nr 11, 2002, ss. 100–125.
- Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
- Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Bank Danych Lokalnych GUS [10.09.2013]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [10.09.2013]
- Strona Urzędu Gminy Biała Piska [10.09.2013]
- Wojewódzka Ewidencja Zabytków [10.09.2013]
- Strona Gminy Biała Piska [20.09.2013]
- Olsztyńska Strona Rowerowa [27.08.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Biała Piska [20.09.2013]