Bałtowie

Bałtowie – plemiona zamieszkujące południowo wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny; posługująca się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałto-słowiańskiej z języków indoeuropejskich.

Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich (Prusów), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie).

Nazwa „Bałtowie” jest sztucznym tworem, mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn.

Bibliografia

Łucja Okulicz-Kozaryn, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.

Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003.

Henryk Łowmiański, Prusy – Litwa – Krzyżacy, Warszawa 1989.

Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.