Fijewo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 18:54, 12 sty 2015 autorstwa MartaF (dyskusja) (Dzieje miejscowości)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Fijewo

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Lubawa
Liczba ludności (2010) 349
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Fijewo
Fijewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Fijewo
Fijewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Fijewo (niem. Fiewo) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 349 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Stanisław Kowalkowski[1].

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Garbu Lubawskiego i Pojezierza Iławskiego, 19 km na południowy wschód od Iławy i 3 km na południowy wschód od Lubawy, między drogami wojewódzkimi nr 537 i 541.

Dzieje miejscowości

Data założenia miejscowości nie jest znana, jednak z pewnością istniała ona przez rokiem 1554. Fijewo było posiadłością biskupią z folwarkiem, trzema młynami i taką samą liczbą dużych ogrodów. W 1616 roku ówczesny biskup ufundował w Fijewie kaplicę pw. św. Walentego oraz szpital dla najuboższych mieszkańców. W 1759 roku miejscowy folwark składał się z dworku, owczarni, wolarni, dwóch stodół, chlewni, obory oraz stajni. W Fijewie działała także w tym czasie słodownia oraz karczma. W 1773 roku wieś wraz z folwarkiem stała się własnością pruskiego króla. W miejscowości urządzono siedzibę administratora dóbr królewskich, który sprawował pieczę nad 42 wioskami i 7 folwarkami. W 1776 roku uruchomiona została szkoła dla dzieci protestantów. W 1789 roku w Fijewie działały trzy młyny wodne. Wieś składała się z 34 budynków. W 1881 roku do Fijewa dołączono folwark w Byszwałdzie. W tym czasie miejscowość była zamieszkana przez 128 osób. Po 1881 roku w Fijewie powstała również gorzelnia.

Po plebiscycie w roku 1920 wieś została przyłączona do Polski. W tym okresie liczba mieszkańców spadła do 74 osób.

Gospodarka

W miejscowości działa hurtownia artykułów budowlanych oraz punkt sprzedaży maszyn rolniczych.

Zabytki

  • założenie parkowe, utworzone w latach 1904–1905

Przypisy

  1. bip.gminalubawa.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Śliwiński Jóżef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Plan rozwoju lokalnego gminy Lubawa [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Lubawa [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]