Hejbuty
Hejbuty | |
| |
Hejbuty
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | giżycki |
Gmina | Wydminy |
Liczba ludności (2010) | 89 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Hejbuty (niem. Heybutten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Wydminy. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 89 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bożena Adameczek[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, 28 km na południowy wschód od Giżycka i 9 km na południe od Wydmin; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 656 w kierunku Ełku.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów Prus Książęcych. Jej początki wiążą się z nadaniem przywileju w 1526 roku przez księcia Albrechta staroście kłajpedzkiemu Wolfgangowi von Heydeckowi. W uznaniu jego zasług książę nadał staroście rozległe (około 250 łanów) dobra dziedziczne Zelki, które obejmowało kilka wsi już istniejących. Jedną z nich były dobra służebne w Hejbutach, które w 1519 roku liczyły 15 łanów, a w momencie przejęcia przez von Heydecka - 24 łany. W 1540 roku było tu 24 mieszkańców oraz karczma. Majątek w Hejbutach w 1719 roku należał do barona Melchiora Schenck zu Tautenburga. W 1924 roku las w Hejbutach sprzedano skarbowi państwa, a ziemię rozparcelowano, pozostawiając tylko tzw. resztówkę. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Zelkach.
Po II wojnie światowej Hejbuty stanowiły wspólną jednostkę administracyjną z Zelkami. Odrębnym sołectwem stały się w 1954 roku, należąc do 1972 roku do gromady Zelki. W 1970 roku w Hejbutach było 17 budynków mieszkalnych; znajdowała się tu świetlica, działało kółko rolnicze i spółka wodnomelioracyjna. Wieś posiadała wówczas 18 indywidualnych gospodarstw rolnych.
Liczba mieszkańców
1857 - 173 osoby
1939 - 619 osób (łącznie z Zelkami)
1970 - 102 osoby
Zabytki
- Dwór w Hejbutach, murowany, z pierwszej połowy XIX wieku
- Gospodarcze zabudowania dworskie z przełomu XIX i XX wieku: stodoła i spichlerz
- Pozostałości parku dworskiego
- Cmentarz ewangelicki z XIX wieku
Bibliografia
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja "Wielkiej Puszczy" (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Giżycko. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1983.
- Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Gminna ewidencja zabytków, w: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wydminy, Wydminy 2009 [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://bip.warmia.mazury.pl/wydminy_gmina_wiejska/2/SOLECTWA/ [data dostępu: 5.03.2014]