Kolkiejmy

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kolkiejmy

Dwór w Kolkiejmach
Dwór w Kolkiejmach
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat kętrzyński
Gmina Srokowo
Sołectwo Wilczyny
Liczba ludności (2010) 128[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kolkiejmy
Kolkiejmy
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kolkiejmy
Kolkiejmy
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kolkiejmy (niem. Kollkeim) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 128 mieszkańców (łącznie z Wikrowem). Wieś wchodzi w skład sołectwa Wilczyny, w którym funkcję sołtysa obecnie sprawuje Małgorzata Dwulat[2].

Położenie

Miejscowość leży w odległości 7 km na północny zachód od Srokowa.

Dzieje miejscowości

Wieś została lokowana 19 czerwca 1342 roku. Wystawcą dokumentu był wielki mistrz krzyżacki Ludolf Kӧnig. Nadał on włókę ziemi Prusowi o imieniu Tulekoyte. Wspomniana włóka ziemi znajdowała się przy wsi Quolskaym - była to pierwotna nazwa Kolkiejm. W XIV wieku miała charakter pruskiej wsi obejmującej obszar 6 włók i 5 służb rycerskich. W 1785 roku miejscowość składała się z 4 domów. W 1817 roku 36 mieszkańców żyło w 5 budynkach mieszkalnych. W XIX wieku miejscowość była licznie zamieszkana przez Polaków. Około 1890 roku miejscowi Polacy należeli do polskiej gminy ewangelickiej w Srokowie. W latach 20. XX wieku majątek należał do Georga Siegfrieda i obejmował obszar 320 ha.

Po zakończeniu II wojny światowej we wsi powstało państwowe gospodarstwo rolne. 1973 roku miejscowość wchodziła w skład sołectwa Wilczyny w gminie Srokowo. W 1970 roku Kolkiejmy były zamieszkane przez 89 osób.

Ludzie związani z miejscowością

...

Miejscowość-Opis-Rysunku


Zabytki

  • Murowany dwór wniesiony z przełomu XVIII/XIX wieku, otoczony parkiem
  • Pozostałości parku dworskiego z zachowanymi pojedynczymi okazami starodrzewia
Miejscowość-Opis-Rysunku


Bibliografia

  1. Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
  2. Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
  3. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 15.03.2014]
  4. Ciekawe Mazury.pl [data dostępu: 15.03.2014]
  5. Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]


Przypisy


Zobacz też

...