Marcin ze Sławka

Marcin ze Sławka
Data śmierci	1453 r.

Marcin ze Sławka (zm. 1453 r.) – rycerz herbu Zaremba spod Konina, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.

Życiorys

Był synem kasztelana gnieźnieńskiego. W 1409 r. otrzymał tytuł podstolego poznańskiego. Wówczas z własnej woli wystawił własną chorągiew na wojnę pruską. Król Jagiełło bardzo to docenił. Wyrazem tego było zapewnienie przez Jagiełłę Marcinowi ze Sławka godnego życia i kariery po zakończonej bitwie pod Grunwaldem.

W 1419 r. Marcin ze Sławka został podkomorzym poznańskim. W 1426 r. został kasztelanem kaliskim, w 1428 roku – kasztelanem poznańskim. W latach 1428–1430 był starostą generalnym Wielkopolski. W 1433 r. brał udział w wyprawie wojennej przeciwko zakonowi krzyżackiemu, zakończonej pomyślnym dla Polski pokojem w Brześciu Kujawskim w 1435 r. Zasiadał ponadto w radzie Jagiełły – w ostatnim roku jego życia. Za rządów syna Jagiełły – Władysława – Marcin ze Sławka otrzymał funkcję wojewody kaliskiego. Urząd ten zapewne zawdzięczał biskupowi krakowskiemu Zbigniewowi Oleśnickiemu, bowiem Marcin ze Sławka wspierał biskupa w walce z ruchem husyckim.

Zmarł w 1453 r. – w przeddzień inkorporacji Prus przez Kazimierza IV Jagiellończyka oraz wybuchu wojny trzynastoletniej.

Bibliografia

J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.