Natura 2000 Jezioro Łuknajno
| Jezioro Łuknajno | |
| | |
| rodzaj | OSO (dyrektywa ptasia) |
| data | listopad 2004 |
| powierzchnia | 4080,8 ha |
| kod obszaru | PLB280003 |
| Koordynaty: | 53°49′6″ 21°37′1″ |
Jezioro Łuknajno – płytkie, eutroficzne jezioro o średniej głębokości 0,6 m, należące do obszaru Natura 2000. Linia brzegowa jeziora jest mało urozmaicona, brzeg jest płaski i ma charakter torfowiska niskiego.
Od wschodu z ostoją sąsiadują tereny użytkowane rolniczo, od południa zaś jezioro łączy się wąskim przesmykiem z jeziorem Śniardwy. Zbiornik położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Mikołajek. Ostoja jest niedostępna dla turystów z wyjątkiem oznakowanego szlaku, który prowadzi do wieży widokowej na skraju jeziora. Grupy liczące powyżej 10 osób powinny zgłaszać chęć wstępu na szlak do dyrekcji Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
Przeznaczenie i zagrożenia
Jest to ostoja ptasia o randze europejskiej. Obszar znajduje się na liście Konwencji Ramsar. Wchodzi także w skład rezerwatu biosfery. Odnotowano w nim 19 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 18 innych gatunków migrujących (niewymienionych w dyrektywie). Ponadto 11 spośród występujących tu gatunków ptaków wpisanych zostało do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Najpoważniejszym zagrożeniem dla tego terenu jest zamulanie i zanieczyszczanie wody przez brudne wody jeziora Śniardwy. Zagrożeniem dla obszaru jest także kłusownictwo i presja turystyczna.
Fauna i flora
Gniazduje tu przynajmniej 1% krajowej populacji następujących gatunków: bąka, błotniaka zbożowego, rybołowa, zielonki, hełmiatki, perkoza dwuczubego i rożeńca.
W okresie przelotów spotyka się tu znaczne koncentracje ptaków wodno-błotnych, wśród nich łabędzie nieme i wąsatki. Jest to jedno z największych w kraju pierzowisk łabędzia niemego, które w niektórych latach gromadziło do 2 tys. ptaków.
Lustro wody otacza pas szuwarów trzcinowych i turzycowych o szerokości dochodzącej nawet do 100 m. Dno w 75% porastają łąki ramienicowe. Miejscami brzeg porośnięty jest zaroślami wierzbowymi oraz olsami.
Bibliografia
Instytut na rzecz Ekorozwoju [23.09.2013]
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [21.03.2014]
Natura 2000 a rozwój lokalny, oprac. Piotr Dynowski, Szczecin 2010.
Natura 2000. Naturalnie się opłaca, oprac. Czerwińska Maria, Leda Marek, Szczecin 2010.
