Lejkowiec dęty
Lejkowiec dęty (Craterellus cornucopioides (L.) Pers. – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny pieprznikowatych (Cantharellaceae).
Spis treści
Owocnik
Owocnik trąbkowato-lejkowaty, z podwiniętym brzegiem, pofałdowanym w dojrzałych okazach, średnicy 3-8 cm. Część wewnętrzna jest początkowo brązowoczarna, później staje się czarnosiwa, w końcu czarna, z nieregularnymi, rzadkimi łuskami. Zewnętrzna strona szarobrązowa, najpierw gładka, potem pomarszczona. Pokrywa ją warstwa rodzajna (hymenium), dlatego w dojrzałych okazach zarodniki zabarwiają ją na biało (wysyp zarodników jest biały). Ta część owocnika (kapelusz) jest higrofaniczna. Trzon wysokość 5-12 cm, jest wewnątrz pusty, od dołu ku górze lejkowato rozszerza się, płynnie przechodząc w kapelusz. Miąższ jest cienki, z początku szaroczarny, potem całkiem czarny. Jest dość elastyczny i sprężysty. Po ususzeniu staje się łamliwy, ale po namoczeniu znów odzyskuje elastyczność. Smak owocnika jest nieznaczny, zapach przyjemny.
Rozmieszczenie i ekologia
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, najczęściej spotykany pod bukami i dębami, zwykle kępami, najczęściej na obszarach podgórskich. Owocniki pojawiają się od sierpnia do listopada.
Wartość użytkowa
Lejkowiec dęty jest grzybem mykoryzowym. Jest gatunkiem jadalnym, jednak ze względu na mało apetyczny wygląd owocników oraz ich czernienie podczas gotowania najczęściej bywa suszony, mielony na proszek i używany jako przyprawa do zup i sosów. Ma jednak mierne własności smakowe i ze względu na coraz rzadsze występowanie nie powinien być zbierany.
Gatunek ten trudno pomylić z innym grzybem ze względu na charakterystyczny wygląd owocników i brak podobnych mu gatunków.
Ciekawostki
Na Warmii i Mazurach lejkowiec dęty został odnotowany m.in. w rezerwatach przyrody "Las Warmiński im. prof. Benona Polakowskiego" oraz "Pierwos".
Bibliografia