Głogno

Głogno
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko - mazurskie
Powiat	mrągowski
Gmina	Piecki
Sołectwo	Głogno
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe)	Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna	(+48) 89
Tablice rejestracyjne	NMR
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Głogno
Położenie na mapie Polski Głogno
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Głogno (niem. Glognau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Piecki, której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na wyniesieniu mazursko – suwalskim. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej.

Dzieje miejscowości

Nie wiadomo kiedy dokładnie lokowano Głogno. Musiało powstać pod koniec XVII w., nie występuje bowiem na mapie Narońskiego. Była to wieś szlachecka położona nad jeziorem osuszonym ok 1870 r. Od jeziora wzięła swoją nazwę. Głogno należało do dóbr kozłowskich. W 1815 r. mieszkało tu 29 osób, w 1838 r. – 55, 1939 r. – 91 . W 1838 r. było tu 10 dymów. Zabudowa przyjęła kształt ulicówki. Głogno do 1945 r. było osobną gminą administracyjną. Wieś należała do parafii w Rybnie. Do wsi należy przysiółek Bieńki.

Gospodarka

We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystczne.

Kultura

We wsi działa świetlica środowiskowa.

Bibliografia:

Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.

Zobacz też

www.piecki.wm.pl

Kinlis (dyskusja) 10:27, 20 wrz 2013 (CEST)