Turzyca skąpokwiatowa

Turzyca skąpokwiatowa
Carex pauciflora
{{{L}}}
Systematyka
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny naczyniowe
Gromada	okrytonasienne
Klasa	jednoliścienne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	Turzyca
Gatunek	Turzyca skąpokwiatowa
Synonimy

Turzyca skąpokwiatowa ( Carex pauciflora Lightf. ) – gatunek rośliny należący do rodziny ciborowatych (Cyperaceae) rzędu wiechlinowców ( Poales)

Morfologia

Turzyca skąpokwiatowa jest rośliną wieloletnią, dorastającą do 20 cm, z nadziemnymi rozłogami. Tworzy wzniesioną ulistniona u podstawy Łodygę tępo trójkanciasta .Liście do 1 mm szerokości, równowąskie, słabo rynienkowate. Pochwy liściowe brązowe. Przysadki kwiatów żeńskich odpadają dość wcześnie, podsadek brak. Jest to roślina jednopienna. Kwitnie od maja do czerwca. Kwiatostan stanowi jedyny kłos szczytowy długości 0,5–1 cm, u góry z 1–3 kwiatami męskimi, u dołu z 2– żeńskimi. Plewy jajowate lub wydłużone, jasnobrązowe, z zielonym grzbietem i białymi brzegami, szybko odpadające. Pęcherzyki dłuższe od plew, po dojrzeniu słomiasto-źółte, długości 6–7 mm, z dzióbkiem, zaostrzone, gładkie. Słupek z 3 znamionami.

Rozmieszczenie i ekologia

Turzyca skąpokwiatowa występuje na północy Europy oraz w górach Europy Środkowej. W Polsce jest to gatunek rzadki. Występuje w północnej części kraju -Pojezierze Pomorskie, Warmia i Mazury, odnotowana m.in. w obszarze Natura 2000 Tatarska Góra. Gatunek obecny również na południu kraju w Karpatach i Sudetach, wraz z przylegająca do nich krainą Południowopolsko-Łużycką. W Karpatach stwierdzono występowanie na ok. 30 stanowiskach w Beskidzie Żywieckim, Działach Orawskich, Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, Gorcach, Bieszczadach i Tatrach[. Stanowiska w Tatrach: nad brzegami Wielkiego Stawu Polskiego, Morskiego Oka, Wyżniego Toporowego Stawu, Czarnego Stawu Polskiego, w Dolinie Pańszczycy, na Polanie Biały Potok, Ornaku, w Wyżniej Dolinie Chochołowskiej i w Dolinie Pięciu Stawów Polskich (Wolarczysko i Stare Solnisko).Preferuje sSiedliska wilgotne, wrzosowiska, torfowiska przejściowe i wysokie. Występuje na kwaśnych, ubogich glebach torfowych. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Sphagnetalia magellanici i Ass. Eriophoro-Trichophoretum caespitosi.

Wartość użytkowa

Turzyca skąpo kwiatowa umieszczona jest na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski jako gatunek narażony na wymarcie (kategoria zagrożenia V). Gatunek rzadki na południu Polski, znajduje się w „Czerwonej Księdze Karpat Polskich”. Częstszy w części północnej kraju. W województwie warmińsko-mazurskim odnotowana m.in. na obszarze Natura 2000 Tatarska Góra.
Zagrożeniem dla gatunku jest osuszanie torfowisk i niszczenie siedlisk. Konieczne jest utrzymanie odpowiednio wysokiego poziomu wody na i wokół torfowisk wysokich. Ze względu na niską liczebność populacji wskazane jest ich zasilenie poprzez wprowadzenie osobników wyhodowanych z nasion.

Bibliografia

Rutkowski L.: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006
K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Turzyca_sk%C4%85pokwiatowa
http://www.bdpn.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=960&Itemid=176